It's All About The Movies
Dat de Ieren met een accent praten mag algemeen bekend zijn. Dat ze een eigen taal hebben, is minder bekend. Het is van oorsprong een Keltische taal en één van de oudste talen ter wereld. Een taal die totaal niet klinkt als het Engels en veel meer iets weg heeft van de Scandinavische taal. Die taal speelt een belangrijke rol in deze energieke muziekfilm Kneecap (2024) over een trio Ierse rappers die deze taal in ere houden.
Er zullen maar weinig mensen zijn die van de spaghetti-rellen gehoord hebben. Toch vonden deze plaats in 1961 in Twente, toen grote groepen Italianen als gastarbeiders naar het oosten van het land kwamen om te werken. Dat leidde tot spanningen tussen de ‘Tukkers’ en de ‘Spaghettivreters’. Ook zouden de knappe Italianen de Twentse meisjes het hoofd op hol brengen. Producent Johan Nijenhuis en regisseur Ben Sombogaart gebruiken dat gegeven om van Tegendraads (2024) een historische en romantische film van te maken.
Ik heb al lang geleden een rubriek aangemaakt voor de films van het Britse duo Michael Powell en Emerich Pressburger, die samen een paar iconische films maakten. Ik had The 49th Parallel al besproken maar afgelopen maand wijdde het Eye een heel retrospectief aan de heren. Dat viel net tijdens mijn vakantie maar gelukkig kon ik nog net de nieuwe documentaire Made in England zien. In deze documentaire wordt door regisseur Martin Scorsese, zijn visie op het werk en leven van Powell en Pressburger verteld. Als er iemand is die dat kan doen, dan is het wel Scorsese die later nog zo’n zestien jaar persoonlijk bevriend was met Powell en die, en dat wist ik echt niet, getrouwd was met Thelma Schoonmaker, de vaste editor van Scorsese.
Handling the Undead is geen horror. Het is zelfs geen thriller. Maar griezelig is hij wel. Regisseur Thea Hvistendahl kiest voor een humane aanpak van wat in essentie een zombiefilm is. Maar eentje die compleet anders is.
Als door een stroomstoring – officieel is het een elektromagnetisch veld – alles uitvalt, staan de doden opeens op. We volgen drie gezinnen die ieder te maken krijgen met een overleden familielid. Zo zijn daar Anna (Renate Reinsve) en haar vader die haar overleden zoontje opeens terugkrijgen. Tora (Bente Børsum) die haar geliefde vrouw Elisabeth (Olga Damani) in haar armen mag sluiten. En David (Anders Daniels Lie) hoort dat zijn vrouw verongelukt is maar ziet haar in het ziekenhuis uit de dood herrijzen. Hoe gruwelijk ook, alle betrokkenen zijn blij maar geschokt om hun overledenen weer terug te zien. Maar hoe ga je daar mee om? En kan dat wel?
Het einde van het superhelden-universum! Superheldenmoe! Het failliet van Marvel! Zo maar wat kreten van de afgelopen tijd. Ook wij waren de laatste tijd kritisch op Marvel en haar superhelden. Er is echter één antiheld van Marvel en dat is Deadpool. Na twee eigen films komt hij nu dan eindelijk samen met Wolverine. Eén van de helden uit de X-Men. Het zal Marvel zeker niet redden maar deze film is in alle opzichten geslaagd.
Synopsis: De ‘Time Variance Authority’ oftewel TVA is op zoek naar Wade Wilson alias Deadpool. Ze vragen hem zich bij de helden van het universum te voegen. Hij moet Wolverine in een van de multiversa gaan zoeken om met hem het MCU (Marvel Cinematic Universe) te redden. De dreiging komt van Cassandra Nova (Emma Corrin) de kwaadaardige tweelingzus van Charles Xavier – het hoofd van de X-Men.
Lees verder “Michel VS René – Deadpool & Wolverine – 2024 – Bioscoop”Het is al weer 30 jaar geleden dat in Nightwatch Martin (Nicolaj Coster-Waldau) en Kalinka (Sofie Gråbøl) ten prooi vielen aan Peter Wörmer, de seriemoordenaar. Eerst kwam er een Amerikaanse remake met dezelfde titel uit in 1997 en nu Nightwatch: Demons Are Forever.
Dat Nicolas Cage als geen ander maniakale rollen neer kan zetten is geen geheim, maar dat hij overtuigend en bijna onherkenbaar eng kan zijn is voor de meesten nieuw.
De marketingmachine draait volop voor Longlegs die aan superlatieven geen gebrek kent. Wij van De Nachtvlinders gingen er zelf heen, om eens te kijken of dat allemaal wel terecht is.
Met een kleine vertraging zagen wij dan toch nog het vervolg op Ghostbusters: Afterlife (2021) in de bioscoop. Afterlife was een vernieuwde kennismaking met zowel oude als nieuwe Ghostbusters en was tegelijk ook een pakkend en persoonlijk verhaal. In deze nieuwe film gaan we iets meer terug naar het gevoel van de allereerste Ghostbusters-film uit 1984 en doet de film dit keer wel erg aan ‘fanservice’.
De Chinese regisseur Wei Shujun wordt gezien als een aanstormend talent in China. Jong en ambitieus. Na zijn twee eerdere films Striding Into the Wind (2020) en Ripples of Life (2021) komt hij nu met een noir-achtige politiethriller die zich in de jaren 90 afspeelt. Hij was met Only the River Flows (2023) genomineerd voor de Un Certain Regard op het filmfestival van Cannes van 2023.
De Zweedse regisseur Lukas Moodysson is terug met een vervolg op zijn succesvolle Tillsammans (2000) uit 2000. Die film speelde zich af in 1975 en liet het wel en wee zien van een grote commune waar van alles gebeurde. In dit vervolg zijn alleen nog Göran (Gustaf Hammarsten) en Klasse (Shanti Roney) over en van alle idealen is niet veel meer over.
