It's All About The Movies
Het is al weer 30 jaar geleden dat in Nightwatch Martin (Nicolaj Coster-Waldau) en Kalinka (Sofie Gråbøl) ten prooi vielen aan Peter Wörmer, de seriemoordenaar. Eerst kwam er een Amerikaanse remake met dezelfde titel uit in 1997 en nu Nightwatch: Demons Are Forever.
Dat Nicolas Cage als geen ander maniakale rollen neer kan zetten is geen geheim, maar dat hij overtuigend en bijna onherkenbaar eng kan zijn is voor de meesten nieuw.
De marketingmachine draait volop voor Longlegs die aan superlatieven geen gebrek kent. Wij van De Nachtvlinders gingen er zelf heen, om eens te kijken of dat allemaal wel terecht is.
Met een kleine vertraging zagen wij dan toch nog het vervolg op Ghostbusters: Afterlife (2021) in de bioscoop. Afterlife was een vernieuwde kennismaking met zowel oude als nieuwe Ghostbusters en was tegelijk ook een pakkend en persoonlijk verhaal. In deze nieuwe film gaan we iets meer terug naar het gevoel van de allereerste Ghostbusters-film uit 1984 en doet de film dit keer wel erg aan ‘fanservice’.
De Chinese regisseur Wei Shujun wordt gezien als een aanstormend talent in China. Jong en ambitieus. Na zijn twee eerdere films Striding Into the Wind (2020) en Ripples of Life (2021) komt hij nu met een noir-achtige politiethriller die zich in de jaren 90 afspeelt. Hij was met Only the River Flows (2023) genomineerd voor de Un Certain Regard op het filmfestival van Cannes van 2023.
De Zweedse regisseur Lukas Moodysson is terug met een vervolg op zijn succesvolle Tillsammans (2000) uit 2000. Die film speelde zich af in 1975 en liet het wel en wee zien van een grote commune waar van alles gebeurde. In dit vervolg zijn alleen nog Göran (Gustaf Hammarsten) en Klasse (Shanti Roney) over en van alle idealen is niet veel meer over.
Muziekfilms zijn in. Biopics zijn geliefd. Maar een combinatie van die twee is tegenwoordig een markt op zich. Recent verscheen er nog Bob Marley: One Love (2024) en iets langer geleden Elvis (2022), Rocketman (2019) en Bohemian Rhapsody (2018). Back to Black (2024) is de muziek-biopic waar nu het meest naar wordt uitgekeken en waar vooraf al veel om te doen is geweest.
De Japanse regisseur Ryûsuke Hamaguchi bracht ons al eerder de films Asako I & II (2018), Wheel of Fortune and Fantasy (2021) en het prachtige Drive My Car (2021). Nu is hij terug met Evil Does Not Exist (2023) waarin de komst van een glamping de gemoederen bezig houdt. Weet Hamaguchi ons weer net zo te betoveren als met zijn eerdere werk?
De pas dertigjarige regisseur Molly Manning Walker komt met de film How to Have Sex (2023), die uiterst actueel is, in een tijd waarin #MeToo en grensoverschrijdend gedrag aan de orde van de dag zijn. Ook in de belevingswereld van jongeren is dat een feit en juist deze groep is extra kwetsbaar.
Regisseur Walter Stokman, maakte twee jaar geleden nog de documentaire The Lazy Duck over Peter Putker. Had hij nu wel of niet zijn vrouw Durdana vermoord aan boord van hun gelijknamige schip? Dit keer duikt hij in de vrijgegeven geheime KGB-archieven van Rusland in Oekraïne in 2017.
Hij doet dit aan de hand van drie afzonderlijke verhalen. Allereerst de Nederlanders Louw de Jager en Evert Reydon, twee klungelige spionnen die voor de spanning in hun auto naar Rusland reden om geheime installaties te fotograferen. Die van de Franse Regine, die op haar twintigste op familiebezoek ging in Oekraïne en daar werd verleid door Bogdan, een geheim agent van de KGB. En die van een Oekraïense familie die onder het KGB-bewind leefde.
Lees verder “The Kyiv Files – 2023 – Bioscoop”Over de nieuwe film van Martin Scorsesse Killers of the Flower Moon is al zoveel gezegd en geschreven dat een volledige recensie een tikkeltje overbodig is. Op Facebook had ik al gezegd dat als ik de film vorig jaar nog gezien had, deze zeker in mijn top 10 van beste films terecht zou zijn gekomen. Deze 3,5 uur durende film kon mij wel bekoren. Een goed verhaal, uitstekend acteerwerk van DiCaprio, de Niro en Lilly Gladstone, een functionele en broeierige score/soundtrack en prachtig camerawerk. Nog in enkele bioscopen te zien en op Apple TV+ en Pathé Thuis.
In de In Memoriam van 2023 haalde ik, de dat jaar overleden regisseur William Friedkin al aan. Daarin schreef ik ook over zijn laatste film The Caine Mutiny Court-Martial. Tot mijn verrassing stond deze film niet veel later op de streamingdienst SkyShowtime. Deze film is gebaseerd op een boek uit 1953 van Herman Wouk. Daar werd ook een toneelstuk van gemaakt. Het werd ook al eens verfilmd in 1954 met Humphrey Bogart. In deze versie zien we Kiefer Sutherland (die steeds meer op zijn vader begint te lijken) als Queeg, een kapitein die moet getuigen in een zaak waarin marineofficier Maryk (Jake Lacey) terecht staat voor muiterij omdat hij tijdens een storm, het opperbevel overnam van de kapitein. Een vliegenier moet de officier verdedigen maar twijfelt gaandeweg aan de motieven van zijn cliënt. Een rechtbankdrama pur sang. Ik hou er van. Alles gebeurt in de rechtszaal. Geen flashbacks puur de verhoren. Met een verrassend einde is dit een behoorlijk afscheid van de regisseur die ons een paar iconische films gaf.
Neem Me Mee is een feelgoodfilm van Will Koopman. Zes 70-plussers gaan met een busje op vakantie. Ze kennen elkaar niet en natuurlijk klikt het in het begin ook niet met elkaar. De jonge reisleider heeft de hele onderneming behoorlijk onderschat en dat is natuurlijk een goed uitgangspunt voor een film met een lach en een traan. De film heeft grote namen aan boord zoals Jeroen Krabbe, Renée Soutendijk, Kees Hulst, Geert de Jong en Minne Koole. Het scenario is Frank Houtappels en dan weet je dat het goed zit. De film is nu nog in de bioscoop te zien.
Wonka is het verhaal vóór Charlie and the Chocolate Factory. Die laatste kennen we allemaal. Er is een jaren 70 versie met Gene Wilder en een jaren 2000 versie met Johnny Depp. In deze nieuwe film zien we een jonge Willy Wonka (Timothée Chalamet) die dan nog de grote Willy Wonka moet worden. Wel leuk want dit is een verhaal dat ik niet kende. Regisseur Paul King – het meest bekend van de Paddington-films) weet er een heerlijke, vrolijke film van te maken met als hoogtepunt Hugh Grant als zingende en dansende Oempa Loempa. Ik heb erg genoten van deze film. Wonka draait nog in de bioscoop en vanaf 29 januari is de film op Pathé Thuis te zien.