Dwayne Johnson als superheld. Het is even wennen en dat blijft ook zo. Niet dat de film Black Adam nou zo slecht is, maar toch heb je het gevoel dat hij de verkeerde filmset opgewandeld is. Het blijkt een prestigeproject van hem te zijn, want naar verluidt is hij er tien jaar mee bezig geweest op de film van de grond te krijgen.
Bron foto: TMDB
Synopsis: Zo’n 5000 jaar geleden kreeg Teth Adam de magische krachten van de Egyptische goden. Ook werd hij net zo snel gevangen genomen en opgesloten in een tombe. Maar nu is hij bevrijd en klaar om de wereld zijn gerechtigheid te laten voelen.
Dit keer bespreken we weer een Marvel-personage, namelijk Morbius. Niet onder de vlag van Disney maar van Sony, die ook nog wat rechten bezit op het personage van Spiderman. Ik kende Morbius niet als karakter en de recensies waren niet mals, de geruchten niet al te best maar ons uitgangspunt is altijd: dat willen we eerst zelf zien.
M: Nou, ondanks die negatieve recensies en de vele klachten (van fans) over de film, moet ik zeggen dat hij me nog meeviel. Ik heb me er eerlijk gezegd best wel mee vermaakt. Ik weet, een film moet wel iets meer hebben om enkel te vermaken maar ik trek deze Morbius beter dan de zoveelste ‘het moet per se grappig zijn- Marvelfilm’ zoals onlangs nog die laatste Thor film. René, wat is jouw eerste indruk?
Nou laat maar ik gelijk met de deur in huis vallen en melden dat ik Thor: Love and Thunder bijzonder vind tegenvallen. Het eerste uur is vreselijk hysterisch en vol met flauwe grappen waar een paard de hik van krijgt en pas in het tweede uur neemt het verhaal wat rust en komt het verhaal iets meer tot zijn recht. Ik was al niet overdreven gecharmeerd van zijn voorganger Thor: Ragnarok maar na deze ben ik wel een beetje klaar met de god van de donder. Zo René, wat vind jij?
R: Thor is als filmversie verpest en omgedoopt tot een komisch karakter, met inderdaad een overvloed aan soms wel werkende maar een merendeel flauwe, niet werkende grappen. Dat is jammer want Thor is in de strips een echte strijder met eergevoel en hij praat zoals je dat van een god zou verwachten. Zeker niet de domme spierbundel zoals hij in deze laatste filmversie wordt neergezet. Dit geldt ook voor de god Zeus die als tegen hanger van Odin nu ook wordt neer gezet als een komisch figuur. De humor is in deze film doorgeslagen en slaat de plank volkomen mis. In het laatste stuk komt de serieuze kant naar voren maar dit is veel te laat en veel fans zullen dan al afgehaakt zijn.
We mochten weer naar de bioscoop en hoewel we er lang op moesten wachten werd het wel beloond. De nieuw Doctor Strange. Deel een dateert al weer van 2016 maar het personage dook wel op in andere Marvel-films. Toch werd het wel tijd voor een vervolg. De film uit 2016 verraste ons vooral met special-effects die we nog niet eerder gezien hadden. Regisseur Scott Derrickson gaf het regiestokje over aan regisseur Sam Raimi en die gaf er met zijn horrorverleden een heel andere draai aan. Gek genoeg komt Derrickson zelf uit die hoek. Toch besloot hij het vervolg niet zelf te regisseren.
Als voorbereiding – en ik heb jouw advies ter harte genomen René – heb ik eerst de serie WandaVision gekeken. Zij heeft een nogal belangrijke rol in deze film. De laatste Spider-Man-film hadden we natuurlijk al gezien en ook die film is belangrijk. De film opent als Strange in zijn universum opeens een andere superheld tegenkomt. America Chavez (Xochitl Gomez) lekkere naam om uit te spreken ook, die de gave bezit om door de verschillende multiversum te reizen. Het is duidelijk dat er na het incident met Spider-Man nogal veel veranderd is en dat er veel op het spel staat. Hij besluit om de hulp van Wanda Maximoff (Elizabeth Olsen) – ook wel bekend als de Scarlet Witch – in te schakelen. Dat had hij misschien beter niet kunnen doen.
Het idee van zandwormen is niet nieuw. In het boek en de film Dune zaten ze ook al. Maar zo vraatzuchtig en eng als in Tremors hadden we het tot dan toe nog niet gezien. Aan het begin van de jaren 90 kwam regisseur Ron Underwood opeens met deze horror-komedie. Hoofdrollen zijn er voor Kevin Bacon en Fred Ward.
In het plaatsje Perfection – o ironie – neemt seismologe Rhonda (Finn Carter) opeens veel activiteit onder de grond waar. Samen met de twee klusjesmannen Val (Kevin Bacon) en Earl (Fred Ward) gaat ze op onderzoek uit. Al snel ontdekken ze, dat zandwormen zich razendsnel door het zand begeven en afgaan op trillingen in de grond. Met de plaatselijke bewoners moeten ze manieren vinden om de zandwormen te slim af te zijn en ze uit te roeien voordat het te laat is.
M: Dit is nu echt zo’n typische jaren 90 film, die heel knap horror met humor vermengt. Alle personages zijn allemaal net iets over de top maar toch blijft het geloofwaardig. Ook is de balans tussen horror en humor helemaal goed. En niet te vergeten, deze film is helemaal gemaakt met praktische effecten want er was nog nauwelijks CGI. René, wat is jouw oordeel?
Na de kleurrijke Batman films van Tim Burton, de indrukwekkende trilogie van Christopher Nolan, tot aan de mislukte Batman films zoals Batman & Robin en Batman v Superman, is het nu de beurt aan regisseur Matt Reeves om zijn visie te geven op Batman.
M: Gelijk even een paar dingen die mij direct opvielen: dat dit meer een detective film dan een superhelden film is, dat hij me erg deed denken aan films als Seven en Zodiac van regisseur David Fincher – alsof Reeves heel graag een Fincher-film wilde maken – de film wel heel erg donker en grauw is, ik best nog wel moet wennen aan Robert Pattinson als Batman en dat de film te lang is. Oke René, wat viel jou direct op?
R: Laat ik dan beginnen met een pluspunt. Batman is begonnen als, en was vooral een meesterdetective in de stripvorm en dat is waar deze Batman zich dan ook op richt. Wat dat betreft blijft het heel dicht bij het origineel. Gebruik van spionage spullen, databases, computers, beeld en geluid opnamen, zijn dan ook de tools die Batman gebruikt. Seven dook bij mij ook op in gedachte maar het hele begin met de voice-over deed mij heel erg denken aan de film Sin City. Het is de film noir stijl die ook hier gebruikt wordt. Dit maakt het geheel wat duisterder.
Dit keer gaan we voor Seven, de tweede film van de getalenteerde regisseur David Fincher. Ik ben een groot bewonderaar van deze regisseur dus ik zal proberen zo objectief mogelijk te zijn.
Seven is geschreven door Andrew Kevin Walker – die ook het verhaal geschreven heeft voor de nieuwe, nog uit te komen film Killervan David Fincher -, een behoorlijk verontrustend verhaal over de zeven zonden en een gevaarlijke moordenaar. Meesterlijk verfilmd door Fincher.
Synopsis: In Seven draait het om detective William Somerset (Morgan Freeman) die een week voor zijn pensioen zit en de enthousiaste David Mills (Brad Pitt) die overgeplaatst is van Moordzaken en gaat samenwerken met Somerset. Ze krijgen te maken met een gruwelijke seriemoordenaar die de zeven Bijbelse zonden gebruikt voor zijn slachtoffers. De twee totaal verschillende rechercheurs moeten in een race om de klok de moordenaar zien te vinden.
Spider-man: No Way Home stond hoog op ons lijstje en toen de bioscopen eindelijk weer open gingen, waren de kaarten snel gekocht. Dit derde deel in de trilogie die begon met Homecoming (2017) en Far from Home (2019) begint waar Far from Home eindigde, namelijk dat Mysterio (Jake Gyllenhaal) de ware identiteit van Spider-Man (Tom Holland) onthulde. Nu Peter Parker ziet dat dat zijn leven en dat van zijn vrienden ontwricht, schakelt hij de hulp in van Doctor Strange (Benedict Cumberbatch) om met behulp van een spreuk alles ongedaan te maken. Dat loopt echter niet zoals gepland en dat zorgt voor heel wat spektakel.
M: In tweeënhalf uur gebeurt heel veel. Misschien wel te veel. In deze film maken ze dus gebruik van het Spider-Verse of Multi-Verse wat er dus op neerkomt, zonder al teveel te spoileren, dat er een hoop oude bekenden in de film zitten. Dat is voor de nostalgie wel leuk. Hoe een en ander in elkaar zit, wordt verder niet uitgelegd. René, wat is jouw eerste indruk?
Toen in 1999 Lana en Lilly Wachowski nog gewoon Larry en Andy waren, maakten ze een baanbrekende sciencefiction film: The Matrix. De film kenmerkt zich naast het uiterst originele verhaal ook in termen als slowmotion en bullit-time = een techniek waarbij tientallen camera’s worden gebruikt, die de actie vanuit verschillende hoeken rondom filmen en waarbij de tijd, denk aan andere bewegingen worden vertraagd of worden stilgezet.
De film is onderdeel van een trilogie maar de overige twee delen waren beduidend minder succesvol en minder goed beoordeeld. Sinds kort draait het nieuwe deel, The Matrix Resurrections (2022) in de bioscopen. De eerste geluiden zijn nogal wisselend maar zullen we later dit jaar natuurlijk zelf beoordelen.
Nog even in kort waar de film over gaat: Thomas A. Anderson ook wel bekend als Neo (Keanu Reeves) is een computerhacker die er achter komt dat het leven op aarde niets meer is dan een computersimulatie, opgezet door machines om de mensheid in bedwang te houden. Hij wordt door enkele soldaten uit deze ‘Matrix’ gehaald om Morpheus te ontmoeten en samen met hen begint hij een strijd tegen de machines, om de mensheid haar vrijheid weer terug te geven.
Ridley Scott’s laatste film House of Gucci draait nu in de bioscoop. Zijn vorige film The Last Duel draaide maar kort in de bioscoop en gaat nu op Disney+ in de herkansing. Voor ons de gelegenheid om deze film te bespreken.
Ridley Scott, de regisseur van meesterlijke films als Alien, Blade Runner, Thelma & Louise en Gladiator heeft na het mislukte All The Money in the World – waarin de rol van Kevin Spacey volledig werd vervangen door Christopher Plummer – geen noemenswaardige films meer gemaakt. Wat vinden wij van The Last Duel?
Synopsis: Frankrijk, de 14e eeuw. Ridder Jean de Carrouges (Matt Damon) keert terug van een militaire expeditie en hoort van zijn vrouw Marguerite (Jodie Comer) dat zij verkracht is. Zij wijst Jacques Le Gris (Adam Driver), een oude vriend van Jean, als dader aan. Jacques beweert dat hij onschuldig is. De vrienden voeren een dodelijk duel om de waarheid: het Carrouges-Legris duel, het laatste gerechtelijke duel in Frankrijk.
De film is gebaseerd op een boek van Eric Jager, een Amerikaans expert van de middeleeuwen. De focus ligt op het laatste gerechtelijke duel dat door koning Karel VI werd goedgekeurd. Het verhaal wordt vanuit drie perspectieven verteld namelijk door ogen van Jean de Carrouges, Jacques Le Gris en Marguerite de Carrouges. Steeds met kleine subtiele verschillen waardoor niet drie keer exact hetzelfde verhaal verteld en vertoond wordt. René, wat vind jij er van dat het verhaal zo verteld wordt?
