It's All About The Movies
Hier vind je recensies die geschreven zijn voor de website DeNachtvlinders
Het is al weer 30 jaar geleden dat in Nightwatch Martin (Nicolaj Coster-Waldau) en Kalinka (Sofie Gråbøl) ten prooi vielen aan Peter Wörmer, de seriemoordenaar. Eerst kwam er een Amerikaanse remake met dezelfde titel uit in 1997 en nu Nightwatch: Demons Are Forever.
Dat Nicolas Cage als geen ander maniakale rollen neer kan zetten is geen geheim, maar dat hij overtuigend en bijna onherkenbaar eng kan zijn is voor de meesten nieuw.
De marketingmachine draait volop voor Longlegs die aan superlatieven geen gebrek kent. Wij van De Nachtvlinders gingen er zelf heen, om eens te kijken of dat allemaal wel terecht is.
Dit jaar bestaat het zeemonster Godzilla of Gojira, zoals de Japanners hem noemen 70 jaar, en dat vormt de aanleiding voor de volledig nieuwe film Godzilla Minus One. De Japanners waren vast blij dat ze het heft weer in eigen handen mochten nemen, na al die megalomane Hollywood-producties die er in de tussentijd zijn gemaakt.
De Spaanse regisseur Alberto Corredor werkt zijn eerdere korte film Baghead uit 2017 uit tot een speelfilm, maar deze heeft helaas geen toegevoegde waarde gekregen. Lees hieronder mijn recensie.
Je zou maar een tiener zijn en opgroeien in een vampieren-familie. Het is dagelijkse kost voor Sasha (Sara Montpetit) en ze heeft het er maar lastig mee. Haar hoektanden komen maar niet door en ze is te gevoelig om zelf op jacht te gaan om haar dagelijkse portie bloed te kunnen consumeren. In plaats daarvan lurkt ze de hele dag aan geprepareerde zakjes bloed, die haar ouders en nichtje in de koelkast hangen, als ze zelf op jacht zijn geweest.
Als je een luiaard jonge studentes wil zien openrijten, of het beest wil zien autorijden of selfies wil zien maken met een smartphone, dan zit je goed met Slotherhouse. De titel is natuurlijk een verwijzing naar slaughterhouse. We hebben hier te maken met een horrorkomedie en dat is ook wel de beste omschrijving.
Dit keer doen de Zweden een poging een slasherfilm te maken. We weten dat er goede en spannende thrillers uit Scandinavië komen maar of dat ook geldt voor dit genre? Wat begint als een redelijk komische film met grappig personages, mondt al snel uit in een onvervalste slasher, die precies doet wat je van het genre verwacht. In een mix van humor en spanning en met een verhaallijn dat over fraude gaat, verrast de film best wel al is het verder niet heel veel nieuws onder de zon.
De Engelse regisseur Gareth Edwards baarde in 2011 nogal wat opzien met zijn low-budget film Monsters dat aansloeg bij critici en publiek, onze eigen Nachtvlinder Frank schreef er destijds deze recensie over. Dat succes gaf Edwards de gelegenheid om een reboot/remake te maken van Godzilla, het Japanse monster van studio Toho. De Japanners waren nogal teleurgesteld in de Roland Emmerich-versie en zouden graag een versie zien die dichter bij het origineel zou staan. Dat werd Godzilla en was financieel een kassucces. De film kreeg echter wisselende recensies maar over het algemeen werd hij positief bevonden.
In 2015 richtten Halina Reijn en hartsvrienden Carice van Houten samen het productiehuis Man Up Film op. Een bedrijf met een ‘vrouwgerichte’ blik. Inmiddels hebben ze de serie Red Light en het regiedebuut van Reijn Instinct op hun cv staan. Haar tweede film Bodies Bodies Bodies is een Amerikaanse film die door studio A24 is uitgebracht en daar goed werd ontvangen. Het publiek in Nederland vond de weg naar de bioscoop ook en nu is de film op Netflix te zien.
Waarom de trailer van Nanny ons wil doen geloven dat het een horrorfilm is, is onbekend. Net zo min waarom producent Jason Blum – vooral bekend van echte horrorfilms – zich aan dit project verbonden heeft. Maar is het hiermee een slechte film? Nee, dat niet.
Aisha (Anna Diop) komt vanuit Senegal naar Amerika om daar als au pair te werken en de zorg te dragen voor de jonge Rose (Rose Decker). Het geld wat ze daarmee verdient gebruikt ze om haar zoontje Lamine (Jahleel Kamara) naar Amerika te halen. Gaandeweg gaat ze gebukt onder het gemis van haar zoon en de geesten zijn haar ook niet gunstig gezind. Ze krijgt vreemde dromen en af en toe is ze even helemaal weg en weet ze niet waar ze is of wat er zojuist gebeurd is.
