We beginnen het nieuwe jaar met Kraven the Hunter, een nieuwe film van Marvel. De verwachtingen waren niet al te hoog. Moeten we die bijstellen of niet? René, jij vertelde mij dat Kraven eigenlijk een bij figuur is uit de strips van Marvel. Iemand die jaagt op Spiderman. Nou, ik kan je vertellen: in deze film is Spiderman nergens te bekennen! Maar waar jaagt hij dan wel op?
M: In Kraven the Hunter is Aaron-Taylor Johnson, Sergei Kravinoff oftewel Kraven. Hij wordt gevangen gezet in een kamp ergens in Rusland. Als hij zijn cel binnenloopt maakt een boze Rus hem duidelijk dat hij niet op een celgenoot zit te wachten. “Ik ben hier hooguit drie dagen”, zegt Sergei. Binnen een dag is hij al ontsnapt uit het kamp en dan begint een terugblik. We treffen Sergei met zijn broer Dmitri (Fred Hechinger) op ongeveer zestienjarige leeftijd, samen met zijn vader Nikolai (Russell Crowe), een Russische gangster. Vader ziet zijn zoons als zwakkelingen, net als hun overleden moeder en stoomt ze klaar om te jagen en te vechten. Als Sergei oog in oog komt te staan met een leeuw (een overduidelijke CGI-leeuw) en niet schiet, is het vader Nikolai die ingrijpt. Toch weet de leeuw hem mee te nemen. Hij wordt uiteindelijk gevonden door Calypso (Ariana DeBose) die hem een speciaal elixer toedient die hem zijn superkrachten geeft. Geen idee hoe ver dat overeenkomt met de strip maar zo is in ieder geval in deze film.
Laten we gelijk beginnen met een film van onze eigen Halina Reijn. Babygirl werd lovend ontvangen op het Filmfestival van Cannes dit jaar en vanaf 2 januari 2025 mogen wij hem zelf gaan zien. De Amerikanen kregen er rode oortjes van maar wij Europeanen zijn wel wat gewend.
Op dezelfde dag is de nieuwe film van Robert Eggers te zien. Je weet wel van: The Witch, The Lighthouse en The Northman. Nosferatu is natuurlijk een remake van het origineel uit 1922 van F. W. Murnau, die ik behandeld heb in de lijst 1001 Films. De bespreking lees je hier. Toch benieuwd wat deze regisseur er 103 jaar later van gaat maken. De trailer is in ieder geval veelbelovend.
Een maandje later is dan eindelijk Maria, de biopic over de laatste dagen van opera zangeres Maria Callas in Parijs te zien. Angelina Jolie speelt haar en ook deze film oogstte veel lof op het Filmfestival van Cannes. Hij is in Nederland te zien vanaf 13 februari. De film is van regisseur Pablo Larrain, die ook al de biopics over Jackie Kennedy en Princess Diana maakte.
In dezelfde maand is er nog een muziekfilm te zien, namelijk A Complete Unknown over Bob Dylan. Niet de eerste film over hem maar Timothée Chalamet schijnt weer de sterren van de hemel te spelen en regisseur James Mangold maakt eerder al het uitstekende Walk the Line over het leven van Johnny Cash. Vanaf 20 februari in de bioscoop.
Ballerina is een spin-off van de John Wick-films. Dit keer een vrouw Eve (Ana de Armas) die op wraak zint. Na 4 John Wick-films misschien wel even verfrissend om een vrouw aan het werk te zien en wat voor een! Keanu Reeves komt ook nog even voorbij. Vanaf 5 juni in de bioscoop.
In juni kunnen we dan kijken naar F1, de formule 1 film met Brad Pitt. Hier ben ik toch ook wel benieuwd naar.
Eind van het nieuwe jaar komt Dick Maas eindelijk met een nieuwe film. Alhoewel nieuw? Het is het vervolg op Amsterdamned, de hit uit 1988. De laatste film van Maas was het niet al te beste Prooi, dat ook alweer uit 2016 is. Ik hoop dat het een succes zal worden. Er is nu alleen nog maar een teaser trailer.
In mei kunnen we dan naar het langverwachte vervolg/deel 2 van de Mission Impossibe film Dead Reckoning. The Final Reckoning gaat het heten. De trailer belooft weer ouderwetse spanning.
Trouwe lezers weten het: in de Michel Versus René worden regelmatig de Marvel en DC-films besproken en dat zal komend jaar niet anders zijn. Marvel moet het wiel opnieuw uitvinden en DC gaat onder leiding van James Gunn ook helemaal op de schop. Wat kunnen we verwachten. Om te beginnen komt Marvel met een nieuwe Captain America. Captain America: Brave New World gaat die heten. Dit is de vierde in de reeks als je de Avengers films niet meetelt. Vanaf 12 februari in de bioscoop.
In april komt Marvel met Thunderbolts. Een nieuwe ploeg superschurken die op missie gaan. Dat klinkt niet heel vernieuwend en uitdagend. Ik heb nog even geen idee wat ik hier van moet verwachten.
En in juli komen ze met The Fantastic Four – First Steps. Er zijn al wel films gemaakt over deze helden van Marvel maar die waren allemaal geen succes. Ik ben benieuwd of deze film dat wel gaat worden.
En tenslotte in november komen ze nog met een nieuwe Blade. We kennen de films nog wel met Wesley Snipes. Die zal in deze nieuwe film/remake niet te zien zijn.
Het lijkt erop dat DC in 2025 met maar één nieuwe film gaat komen en dat is Superman: Legacy. Geen Henry Cavill meer maar een nieuwe acteur en een nieuw verhaal. Het verhaal is al zo vaak verteld dat ik me echt afvraag hoe anders het nog kan. We gaan het zien vanaf 10 juli in de bioscoop.
Zoals je ziet, er komen genoeg films aan en dit is slechts een kleine greep eruit. Naar welke films kijk jij het meeste uit? En is er een film niet genoemd? Laat je reactie hieronder achter. Dat wordt altijd gewaardeerd.
Dit keer hebben we een animatie bekijken en wat voor een! Ik weet niet of we al eerder een animatie gerecenseerd hebben maar anders hebben we een primeur. The Wild Robot komt uit de stal van DreamWorks, dat ooit opgezet is door Steven Spielberg, David Geffen en Jeffrey Katzenberg. Enkele van de bekendste titels uit die stal zijn Shrek, Madagascar en Kung Fu Panda.
M: Ik wist dat deze film er was, maar dat was het ook wel. Jij, René, was erg benieuwd naar deze film. Toen ik er eenmaal aan begon, wist ik al snel dat het van DreamWorks is. Even in het kort: robot Rozzum unit 7134 oftewel Roz spoelt samen met een aantal andere robots aan op een onbewoond eiland en moet daar zien te overleven in de wildernis. Al snel ontfermt ze zich over een jong gansje. Dat is geen oerinstinct maar gewoon een robot die een taak moet vervullen. Zo is ze geprogrammeerd. Ik zat er eigenlijk meteen vanaf het begin helemaal in. De animatie en de kleuren wisten mij meteen te raken. René, wat was jouw eerste gevoel bij deze film?
De films van regisseur Andrea Arnold spelen zich veelal af aan de onderkant van de Engelse en Amerikaanse maatschappij. Denk aan films als Fish Tank (2009) en American Honey (2016). In Bird (2024) speelt het verhaal zich af in Kent, in de zuidoostelijke hoek van Engeland, waar het armoe troef is en waar het gevaar op de loer ligt.
Dat de Ieren met een accent praten mag algemeen bekend zijn. Dat ze een eigen taal hebben, is minder bekend. Het is van oorsprong een Keltische taal en één van de oudste talen ter wereld. Een taal die totaal niet klinkt als het Engels en veel meer iets weg heeft van de Scandinavische taal. Die taal speelt een belangrijke rol in deze energieke muziekfilm Kneecap (2024) over een trio Ierse rappers die deze taal in ere houden.
Er zullen maar weinig mensen zijn die van de spaghetti-rellen gehoord hebben. Toch vonden deze plaats in 1961 in Twente, toen grote groepen Italianen als gastarbeiders naar het oosten van het land kwamen om te werken. Dat leidde tot spanningen tussen de ‘Tukkers’ en de ‘Spaghettivreters’. Ook zouden de knappe Italianen de Twentse meisjes het hoofd op hol brengen. Producent Johan Nijenhuis en regisseur Ben Sombogaart gebruiken dat gegeven om van Tegendraads (2024) een historische en romantische film van te maken.
Ik heb al lang geleden een rubriek aangemaakt voor de films van het Britse duo Michael Powell en Emeric Pressburger, die samen een paar iconische films maakten. Ik had The 49th Parallel al besproken maar afgelopen maand wijdde het Eye een heel retrospectief aan de heren. Dat viel net tijdens mijn vakantie maar gelukkig kon ik nog net de nieuwe documentaire Made in England zien. In deze documentaire wordt door regisseur Martin Scorsese, zijn visie op het werk en leven van Powell en Pressburger verteld. Als er iemand is die dat kan doen, dan is het wel Scorsese die later nog zo’n zestien jaar persoonlijk bevriend was met Powell en die, en dat wist ik echt niet, getrouwd was met Thelma Schoonmaker, de vaste editor van Scorsese.
Handling the Undead is geen horror. Het is zelfs geen thriller. Maar griezelig is hij wel. Regisseur Thea Hvistendahl kiest voor een humane aanpak van wat in essentie een zombiefilm is. Maar eentje die compleet anders is.
De doden herrijzen
Als door een stroomstoring – officieel is het een elektromagnetisch veld – alles uitvalt, staan de doden opeens op. We volgen drie gezinnen die ieder te maken krijgen met een overleden familielid. Zo zijn daar Anna (Renate Reinsve) en haar vader die haar overleden zoontje opeens terugkrijgen. Tora (Bente Børsum) die haar geliefde vrouw Elisabeth (Olga Damani) in haar armen mag sluiten. En David (Anders Daniels Lie) hoort dat zijn vrouw verongelukt is maar ziet haar in het ziekenhuis uit de dood herrijzen. Hoe gruwelijk ook, alle betrokkenen zijn blij maar geschokt om hun overledenen weer terug te zien. Maar hoe ga je daar mee om? En kan dat wel?
Het einde van het superhelden-universum! Superheldenmoe! Het failliet van Marvel! Zo maar wat kreten van de afgelopen tijd. Ook wij waren de laatste tijd kritisch op Marvel en haar superhelden. Er is echter één antiheld van Marvel en dat is Deadpool. Na twee eigen films komt hij nu dan eindelijk samen met Wolverine. Eén van de helden uit de X-Men. Het zal Marvel zeker niet redden maar deze film is in alle opzichten geslaagd.
Synopsis: De ‘Time Variance Authority’ oftewel TVA is op zoek naar Wade Wilson alias Deadpool. Ze vragen hem zich bij de helden van het universum te voegen. Hij moet Wolverine in een van de multiversa gaan zoeken om met hem het MCU (Marvel Cinematic Universe) te redden. De dreiging komt van Cassandra Nova (Emma Corrin) de kwaadaardige tweelingzus van Charles Xavier – het hoofd van de X-Men.
