F1: The Movie moet je in de eerste plaats op het grote witte doek zien. Deze film over de Formule 1 wereld van regisseur Joseph Kosinski, die eerder ook het uitstekende Top Gun: Maverick maakte en daarvoor het indrukwekkende Only The Brave is naast een tof verhaal ook een mooi inkijkje in de wereld van de F1. Daar waar je normaal alleen de races en teams ziet, zie je hier ook het gekonkel, de dealtjes, de rivaliteit en de belangen die onderdeel uitmaken van deze sport. Brad Pitt als Sonny Hayes en Damson Idris als de rookie Joshua Pearce zetten een geloofwaardig geheel neer. Fijne bijrollen ook van Javier Bardem als Ruben Cervantes, de oud-coureur en de Ierse Kerry Condon als Kate McKenna. Het fictieve team gaat naadloos over in de echte wereld van de autosport inclusief alle Grand Prix en hun coureurs. Je zit even twee en half uur helemaal in de wereld van de Formule 1 en dat is met deze film bepaald geen straf.
Jurassic World Rebirth is inmiddels aan zijn derde trilogie begonnen. Het begon natuurlijk in de jaren 90 met de films van Steven Spielberg, de Jurassic Park films. Toen in de jaren 2000 kwamen de Jurassic World films en nu is daar officieel het zevende deel: Jurassic World: Rebirth. Dit keer met Scarlett Johansson en Mahershala Ali in de gelederen. Het ziet er nog steeds prachtig uit maar deze film had weinig echte dino’s, het verhaal was een beetje flauw met enerzijds een gezin dat schipbreuk leidt en het team van ‘wetenschappers’ tegenkomt en samen een avontuur aangaan. Ook worden de personages niet echt uitgewerkt en komen ze allemaal een beetje standaard en stereotiep over. Zeer waarschijnlijk gaan we hier dus ook nog twee delen van krijgen.
Een aantal jaar geleden schreef ik voor de site van De Nachtvlinders een recensie over Smile van regisseur Parker Finn. De creepy film had een origineel en eng uitgangspunt, namelijk die doodenge lach voordat iemand totaal flipt. Nu is daar Smile 2, zelfde regisseur en zelfde uitgangspunt. Destijds schreef ik dat Finn weliswaar een enge, originele film had gemaakt maar dat de film halverwege instortte en dat Finn nog wat meters moest maken qua opbouw en karakterontwikkeling. Nou, dat heeft hij in deze sequel in ieder geval beter gedaan. Hier zakt de film niet halverwege als een kaartenhuis in elkaar maar helaas ook deze is met zijn dikke twee uur weer te lang. Dat euvel had de eerste film ook maar daar viel het nog meer op gezien de punten die ik net noemde. Wat ook jammer is dat de gimmick (de lach) al bekend is en dus niet meer eng is. Het komt in deze film ook minder goed over. De film kent een ander verhaal en opbouw dus dat is een pluspunt. Naomi Scott speelt wel een overtuigende hoofdrol. Deel 3 is in de maak. Ik denk persoonlijk dat het verhaal nu wel verteld is. Finn, verzin iets anders, zou ik zeggen.