Dit keer gaan we voor een horrorfilm. Het alom geroemde Weapons van regisseur Zach Cregger die ons eerder al verraste met die andere horrorfilm Barbarian. Ik was in ieder geval wel benieuwd naar zijn nieuwste wapenfeit. We gaan ervan uit dat de meesten de film inmiddels al wel gezien hebben, maar we zullen voorzichtig omspringen met spoilers. Je bent gewaarschuwd.
In Weapons verdwijnen in een nacht om precies 02:17 alle kinderen uit de klas van juf Justine (Julia Garner) op één na: Alex (Cary Christopher). Na dertig dagen zijn de kinderen nog altijd niet teruggevonden. In het kleine Amerikaanse stadje gaat iedereen op zijn eigen manier met dat verdriet om. Vanuit verschillende personages wordt het verhaal ontvouwt en dat doet Cregger heel goed.
M: De regisseur gebruikt min of meer hetzelfde sjabloon van Barbarian maar gebruikt dat hier nog effectiever. Dat hij het verhaal opbouwt door steeds verschillenden personages op te laten draven en die met elkaar te verbinden, blijf je geboeid tot het eind. Uiteindelijk komt alles samen en trekt hij de registers op het eind volledig open en daar zitten wel weer wat enge scènes tussen. Met name de opbouw en het mysterieuze , occulte sfeertje dat er omheen zit, werkte voor mij heel goed. René, wat is jouw eerste indruk?
R: Ik vond het begin wat traag maar dit is nodig om een sfeer te scheppen die mij deed denken aan de X-Files serie vroeger op tv.
M: De film opent met een voice-over. Een meisje vertelt het verhaal. Jij vroeg je af wie dat is? Ik heb dat even opgezocht en de meest logische verklaring is dat het een van de kinderen moet zijn. De film eindigt ook met de zin: sommige kinderen gingen weer praten. Wat denk jij René?
R: Maar welk kind dan? Het is een aanname maar nergens wordt dit echt duidelijk of bevestigd. Misschien hoort dit wel bij dit soort films dat je vragen gaat stellen die je zelf moet invullen.
M: Ja, precies. Ik hou daar wel van. Ergens zie je op een gegeven moment de poster met kinderen en namen. Volgens mij wordt ze wel een keer ergens genoemd dus zou je kunnen kijken of ze er tussen staat. Maar daar is dan echt een tweede kijkbeurt voor nodig.
M: Wat het ook eng en interessant maakt is de manier waarop de kinderen verdwijnen. Ze rennen allemaal met hun armen wijd het donker in en dat komt later in de film ook nog terug. Het heeft wel iets engs, als je die kinderen zo ziet rennen, toch?
R: Zelfs bij volwassenen is op deze manier rennen vreemd. Maar alle kinderen op hetzelfde tijdstip in het donker uit verschillende huizen, die het donker in rennen geeft een naargeestig sfeertje. Zeker omdat ze geen geluid maken.
M: Ik vond de personages die een verhaallijn hebben in de film ook wel interessant. Allereerst Justine, de lerares. Archer (Josh Brolin) vader van Matthew; een van de verdwenen kinderen. Paul, de politieagent met een verleden van een alcoholverslaving. James, de junk was iets minder interessant. Marcus, het schoolhoofd, die nog een gruwelijke scène in de film krijgt. En Alex als het jongetje dat overbleef. Ze acteren ook allemaal prima en dat die verhaallijnen uiteindelijk zo bij elkaar komen, vond ik wel interessant. Het is niet nieuw natuurlijk maar het werkt hier wel goed.
R: Qua acteren zit alles wel goed. Vanuit diverse oogpunten/karakters het verloop van een verhaal laten vertellen, spreekt mij wel aan. Ik heb dit vaker gezien al weet ik niet zo snel welke films dat waren.
M: Ja, er zijn genoeg zaken die misschien raar of afwijkend zijn maar toch stoorde mij dat niet. Ik dacht ook wel even: waarom laat je die rare dame binnen maar ja, anders heb je geen verhaal natuurlijk. Maar er zijn ook zaken die niet of nog niet verklaard zijn maar dat is ook niet altijd nodig. Daarbij zijn er serieuze plannen voor een vervolg op de film en volgens de geruchten komt er ook nog een prequel over het personage tante Gladys. Dus er zal nog wel heel veel uitgelegd gaan worden.
R: Voor mij heeft deze film te veel open gaten die niet of nauwelijks echt uitgelegd worden. Ik heb net iets te vaak een reactie van: dit is niet hoe iemand zou reageren in die situatie en waarom doet men zo? Ik ga het allemaal niet benoemen (we willen geen spoilers) maar 17 kids die in het niets verdwijnen zonder enig spoor is voor mij niet te behappen.
Je kan hier naar een making of van de film kijken:
En hier naar wat feitjes over de film die we hier nog niet besproken hebben:
M: Ik ben echt wel te spreken over deze film. Ook de mix van horror en humor – want dat zit er ook zeker in – werkt goed. Althans, dat vind ik. Sterker nog, ik zou hem nog wel een keer willen zien en dan vanuit een andere invalshoek willen bekijken. Ik heb er echt van genoten en ga zeker voor 4 sterren. René, wat geef jij hem?
R: Tja, ik ben niet echt fan van deze film ik ga voor 3 sterren met moeite. Ik heb humor niet zo kunnen ontdekken. De horrorelementen wel degelijk. Ik ben niet overtuigd dat deze film een prequel of vervolg verdient. Het is vermakelijk maar ik vind het geen topper