René, jij kwam voor de rubriek met deze film aanzetten. Ik kende uiteraard de titel maar wist niet zeker of ik hem ooit gezien had. Wellicht hebben we hem samen wel gezien. Ik herinnerde me wel het kartonnen reclamebord van de film, die jij op je kamer en later op de politie academie had staan. En eigenlijk was ik best wel benieuwd naar deze late jaren 80 film, die nu volgens mij wel een beetje bestempeld wordt als cult.
In het kort: de stad New York wordt onveilig gemaakt door een moordende politieagent. Niet zo’n maar een agent maar een heel grote die ook onschuldige slachtoffers maakt. In eerste instantie gaat de verdenking uit naar agent Jack Forrest (Bruce Campbell) en om zijn onschuld te bewijzen zal hij de moordende agent zelf moeten vinden.
M: Kijk, het is natuurlijk een echte jaren 80 film. Op zich niet eens zo heel slecht gemaakt maar het is een product van zijn tijd. Het tempo, de actie, het script. Het oogt allemaal als een echte B-film maar wel een vermakelijke. Het is een duidelijk verhaal maar de karakters en motieven worden niet echt uitgewerkt. De soundtrack vol met synthesizers is echt zo jaren 80 maar eerlijk is eerlijk, het past heel goed bij de film. Het was ook behoorlijk standaard in die tijd. Kijk maar naar de films van John Carpenter bijvoorbeeld. René, wat was jouw eerste indruk toen je deze film weer zag?
R: Naar de huidige standaard is dit een zeer trage, voorspelbare film. Ik herinner mij deze film ook spannender dan dat ik het nu vond. Het voelt wel lekker jaren 80, de muziek, de beeldvorming en het gegeven ‘een politieman die als een maniak te keer gaat’ was origineel. Ben heel wat keren geschrokken van die kartonnen Maniac Cop omdat ik vergeten was dat die in mijn kamer stond.
Lees verder “Rewind to the 80’s: Maniac Cop (1988)”