Paul Thomas Anderson is een regisseur van de ‘nieuwe lichting’ die ik al volg sinds 1996 toen hij debuteerde met zijn film Hard Eight, een onvervalst misdaad drama. Daarna kwam hij met het hilarische Boogie Nights maar met Magnolia brak hij door bij het grote publiek. Ten tijde van zijn film Punch Drunk Love uit 2002 waarvoor hij in Rotterdam was tijdens het International Film Festival Rotterdam, kreeg ik de kans hem te ontmoeten en een handtekening te scoren. Anderson is een echte genre-filmer gebleken want hij pint zich niet vast op een vast genre maar is van alle markten thuis. There Will Be Blood, The Master en Phantom Thread waren zijn wat donkere films. Maar in elke film schuilt de hand van Anderson, die je steeds weer terugziet.
Begin dit jaar wist ik nog niet dat er nieuwe Anderson film zat aan te komen maar toen de eerste berichten binnen druppelden, was mijn nieuwsgierigheid meteen gewekt. Ik heb bijna al zijn films in de bioscoop gezien dus afgelopen weekend toog ik naar de bioscoop om deze film te gaan zien.
Lees verder “One Battle After Another – 2025 – Bioscoop”