Maand: augustus 2024

Geplaatst op

Michel VS René – Deadpool & Wolverine – 2024 – Bioscoop

Het einde van het superhelden-universum! Superheldenmoe! Het failliet van Marvel! Zo maar wat kreten van de afgelopen tijd. Ook wij waren de laatste tijd kritisch op Marvel en haar superhelden. Er is echter één antiheld van Marvel en dat is Deadpool. Na twee eigen films komt hij nu dan eindelijk samen met Wolverine. Eén van de helden uit de X-Men. Het zal Marvel zeker niet redden maar deze film is in alle opzichten geslaagd.

Synopsis: De ‘Time Variance Authority’ oftewel TVA is op zoek naar Wade Wilson alias Deadpool. Ze vragen hem zich bij de helden van het universum te voegen. Hij moet Wolverine in een van de multiversa gaan zoeken om met hem het MCU (Marvel Cinematic Universe) te redden. De dreiging komt van Cassandra Nova (Emma Corrin) de kwaadaardige tweelingzus van Charles Xavier – het hoofd van de X-Men.

Lees verder “Michel VS René – Deadpool & Wolverine – 2024 – Bioscoop”
Geplaatst op

The Union – 2024 – Netflix – (FilmVandaag recensie)

Mark Wahlberg is zo’n acteur die je moeiteloos in een actiefilm of in
een komedie kan laten spelen. Hij kan beide en nog idealer is het als
hij in een actiekomedie kan spelen. In The Union (2024)
speelt hij Mike McKenna, een nuchtere bouwvakker uit New Jersey, die
van de één op de andere dag zijn oude schoolliefde Roxanne Hall (Halle
Berry) tegen het lijf loopt en laat zich graag door haar inpalmen. De
ontmoeting is niet geheel toevallig en Mike wordt wakker in een
appartement in Londen. Hij hoort al snel waarom hij daar is.

verder lezen

Geplaatst op

Mon Oncle – 1001 Films

Nummer 34: Mon Oncle (1958) – R: Jacques Tati – Frankrijk

Naslagwerk: 1001 Films – blz 346

Ik zag eerder van Tati de zwart-wit film Les vacances de mr. Hulot (zie deze lijst) en die speelde zich af in het provinciale Frankrijk. Deze Mon Oncle speelt zich af in het (voor die tijd) moderne Frankrijk en is een satire op de technologie.

Ook hier staat mr. Hulot (een rol van Jaques Tati zelf) weer centraal. In deze film wil hij vooral laten zien dat de automatisering niet vanzelfsprekend tot gemak leidt maar eerder tot ongenoegen. Tati is een meester in de visuele vertelstijl waarbij hij gebruik maakt van geluiden, repeterende handelingen in een bijna slapstickachtige manier. Dat werkte voor mij heel goed in Les vanances de mr. Hulot maar minder goed in deze film. Met een speelduur van bijna twee uur is dat echt veel te lang. Daarbij voelt de film ook echt gedateerd aan. Als de film een uur en twintig minuten had geduurd, dan had ik er prima van kunnen genieten want dan blijft er genoeg leuks en inventiviteit over om van te genieten. Voor mij heeft de speelduur dat een beetje om zeep geholpen.

Ik zag deze film op de Belgische zender Canvas ten tijde van de filmzomer vorig jaar.

Geplaatst op

Sting – 2024 – Pathé Thuis – (De Nachtvlinders recensie)

Sting – dat gaat over een buitenaardse spin – opent grappig in een scène waarin een oude vrouw met geheugenproblemen de ongediertebestrijding belt, omdat er geluiden vanuit de muren te horen zijn. De bestrijder die binnenkomt is komisch en de vrouw misschien nog wel grappiger. Toch loopt het niet goed af met de beste man. Het blijkt een ‘flashforward’ te zijn want we gaan daarna vier dagen terug.

verder lezen