Berichten

Geplaatst op

Rewind to the 90’s: Terminator 2: Judgment Day (1991) – Netflix

We hebben dit keer gekozen voor Terminator 2: Judgment Day uit 1991. Zoals jullie weten is de eerste film The Terminator uit 1984 en daarin maken we voor het eerst kennis met de Terminator (Arnold Schwarzenegger) die naar het verleden wordt gestuurd om daar Sarah Connor (Linda Hamilton) te vermoorden omdat zij in de toekomst het leven zal schenken aan een toekomstige rebellenleider. In dit deel keert Schwarzenegger terug om niet Sarah te vermoorden maar om haar inmiddels geboren zoon John (Edward Furlong) te beschermen tegen een andere superrobot, de T-1000 (Robert Patrick) die hem moet vermoorden.

M: Het is lang geleden dat ik deze maar ook de eerste Terminator gezien heb. Ik was vergeten hoe goed deze is en zeker voor een film uit 1991! De film lijkt nauwelijks verouderd en dat komt met name door de uitstekend special effects, waarvan ik verbaasd ben dat dat al kon in die tijd. Alleen in de kleding en sommige kapsels zie je dat toch echt 1991 is. René, wat is jouw indruk nu je hem weer opnieuw hebt gezien?

R: Het was toen state-of-the-art en met vernieuwende cgi en special effects.  Inderdaad, in het huidige tijdperk werkt het nog altijd.  Ik heb deze film meerdere keren gezien en weet nog dat het verrassend was dat de Terminator die we kenden uit deel 1 nu een goede en beschermende Terminator bleek te zijn. En die vloeibare slechterik is super goed neer gezet door acteur Robert Patrick en is een tijdloze schurk die iedereen zich herinnert.

Lees verder “Rewind to the 90’s: Terminator 2: Judgment Day (1991) – Netflix”
Geplaatst op

Evil Does Not Exist – 2023 – Bioscoop – (FilmVandaag recensie)

De Japanse regisseur Ryûsuke Hamaguchi bracht ons al eerder de films Asako I & II (2018), Wheel of Fortune and Fantasy (2021) en het prachtige Drive My Car (2021). Nu is hij terug met Evil Does Not Exist (2023) waarin de komst van een glamping de gemoederen bezig houdt. Weet Hamaguchi ons weer net zo te betoveren als met zijn eerdere werk?

verder lezen

Geplaatst op

Humanist Vampire Too Sensitive to Kill – 2023 – Bioscoop – (De Nachtvlinders recensie)

Je zou maar een tiener zijn en opgroeien in een vampieren-familie. Het is dagelijkse kost voor Sasha (Sara Montpetit) en ze heeft het er maar lastig mee. Haar hoektanden komen maar niet door en ze is te gevoelig om zelf op jacht te gaan om haar dagelijkse portie bloed te kunnen consumeren. In plaats daarvan lurkt ze de hele dag aan geprepareerde zakjes bloed, die haar ouders en nichtje in de koelkast hangen, als ze zelf op jacht zijn geweest.

verder lezen

Geplaatst op

Michel Versus René – The Marvels – 2023 – Disney+

We blijven het maar proberen met die superheldenfilms maar met The Marvels is het mij wel duidelijk. Ze zijn het spoor nu echt bijster. Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: dit is met afstand de slechtste Marvel-film die ik gezien heb. Captain Marvel (2019) kreeg nog redelijke recensies en vond ik zelf ook nog wel prima. Ze maakte ook haar opwachting in de Avengers-films. Twee jaar geleden kreeg je daar de serie Ms. Marvel bij met Iman Vellani. In deze compleet overbodige, chaotische en totaal inspiratieloze film hebben ze die twee karakters samen met Monica Rambeau (Teyonah Parris) gegooid en dat levert dus deze wanstaltige film op. René, ben ik te kritisch of deel je deze mening?

Lees verder “Michel Versus René – The Marvels – 2023 – Disney+”
Geplaatst op

Net als in de Film – 2023 – Pathé Thuis

In Nederlands worden ontzettend veel musicals gemaakt maar relatief weinig muziekfilms. De meest bekende zijn ook nog eens Vlaams. Dat zouden er best wat meer mogen zijn. Regisseur Albert Jan van Rees en scenarist Dorien Goertzen doen een leuke poging met het vrolijke en aanstekelijke Net als in de Film.

Annabel (Noortje Herlaar) en Sander (Benja Bruining) leren elkaar kennen als zij auditie komt doen voor de schoolband in de jaren 80. De bandleden zijn meteen enthousiast over Annabel maar de stugge Sander lijkt het weinig te doen. Toch leren ze elkaar beter kennen als ze toetreedt tot de band en door hun gezamenlijke liefde voor de muziek. Olaf (Kay Greidanus) is echter ook in haar geïnteresseerd en wil graag producent worden. Ze gaat de samenwerking met hem aan en verliest Sander uit het oog. In de jaren 90 komen ze elkaar weer tegen en beginnen samen met Sanders’ beste vriend Malcolm (Uriah Havertong) de euro dance act Three in a Crowd. Maar het commerciële succes brengt ook problemen met zich mee.

Lees verder “Net als in de Film – 2023 – Pathé Thuis”
Geplaatst op

The Kyiv Files – 2023 – Bioscoop

Regisseur Walter Stokman, maakte twee jaar geleden nog de documentaire The Lazy Duck over Peter Putker. Had hij nu wel of niet zijn vrouw Durdana vermoord aan boord van hun gelijknamige schip? Dit keer duikt hij in de vrijgegeven geheime KGB-archieven van Rusland in Oekraïne in 2017.

Hij doet dit aan de hand van drie afzonderlijke verhalen. Allereerst de Nederlanders Louw de Jager en Evert Reydon, twee klungelige spionnen die voor de spanning in hun auto naar Rusland reden om geheime installaties te fotograferen. Die van de Franse Regine, die op haar twintigste op familiebezoek ging in Oekraïne en daar werd verleid door Bogdan, een geheim agent van de KGB. En die van een Oekraïense familie die onder het KGB-bewind leefde.

Lees verder “The Kyiv Files – 2023 – Bioscoop”
Geplaatst op

Prisoner’s Daughter – 2023 – Netflix – (FilmVandaag recensie)

Regisseur Catherine Hardwicke brak ooit door met de film Thirteen (2003) met een piepjonge Evan Rachel Wood en Nikki Reed. Daarmee was haar naam gevestigd en de film kreeg de nodige aandacht. Bekender is ze van de film Twilight (2008). Helaas heeft ze daarna alleen maar heel middelmatige films en series afgeleverd. Prisoner’s Daughter (2022) is daar geen uitzondering op.

verder lezen

Geplaatst op

Ook nog gezien: Killers of the Flower Moon, The Caine Mutiny Court-Martial, Neem Me Mee, Wonka

Over de nieuwe film van Martin Scorsesse Killers of the Flower Moon is al zoveel gezegd en geschreven dat een volledige recensie een tikkeltje overbodig is. Op Facebook had ik al gezegd dat als ik de film vorig jaar nog gezien had, deze zeker in mijn top 10 van beste films terecht zou zijn gekomen. Deze 3,5 uur durende film kon mij wel bekoren. Een goed verhaal, uitstekend acteerwerk van DiCaprio, de Niro en Lilly Gladstone, een functionele en broeierige score/soundtrack en prachtig camerawerk. Nog in enkele bioscopen te zien en op Apple TV+ en Pathé Thuis.

In de In Memoriam van 2023 haalde ik, de dat jaar overleden regisseur William Friedkin al aan. Daarin schreef ik ook over zijn laatste film The Caine Mutiny Court-Martial. Tot mijn verrassing stond deze film niet veel later op de streamingdienst SkyShowtime. Deze film is gebaseerd op een boek uit 1953 van Herman Wouk. Daar werd ook een toneelstuk van gemaakt. Het werd ook al eens verfilmd in 1954 met Humphrey Bogart. In deze versie zien we Kiefer Sutherland (die steeds meer op zijn vader begint te lijken) als Queeg, een kapitein die moet getuigen in een zaak waarin marineofficier Maryk (Jake Lacey) terecht staat voor muiterij omdat hij tijdens een storm, het opperbevel overnam van de kapitein. Een vliegenier moet de officier verdedigen maar twijfelt gaandeweg aan de motieven van zijn cliënt. Een rechtbankdrama pur sang. Ik hou er van. Alles gebeurt in de rechtszaal. Geen flashbacks puur de verhoren. Met een verrassend einde is dit een behoorlijk afscheid van de regisseur die ons een paar iconische films gaf.

Neem Me Mee is een feelgoodfilm van Will Koopman. Zes 70-plussers gaan met een busje op vakantie. Ze kennen elkaar niet en natuurlijk klikt het in het begin ook niet met elkaar. De jonge reisleider heeft de hele onderneming behoorlijk onderschat en dat is natuurlijk een goed uitgangspunt voor een film met een lach en een traan. De film heeft grote namen aan boord zoals Jeroen Krabbe, Renée Soutendijk, Kees Hulst, Geert de Jong en Minne Koole. Het scenario is Frank Houtappels en dan weet je dat het goed zit. De film is nu nog in de bioscoop te zien.

Wonka is het verhaal vóór Charlie and the Chocolate Factory. Die laatste kennen we allemaal. Er is een jaren 70 versie met Gene Wilder en een jaren 2000 versie met Johnny Depp. In deze nieuwe film zien we een jonge Willy Wonka (Timothée Chalamet) die dan nog de grote Willy Wonka moet worden. Wel leuk want dit is een verhaal dat ik niet kende. Regisseur Paul King – het meest bekend van de Paddington-films) weet er een heerlijke, vrolijke film van te maken met als hoogtepunt Hugh Grant als zingende en dansende Oempa Loempa. Ik heb erg genoten van deze film. Wonka draait nog in de bioscoop en vanaf 29 januari is de film op Pathé Thuis te zien.