Deze maand bespreken we de film Welcome to Marwen van regisseur Robert Zemeckis (Back to the Future – Forrest Gump). Deze film ging begin dit jaar in première maar ik durf te wedden dat de film in de meeste grote bioscoopketens zoals Pathé, Kinepolis en Vue nauwelijks te zien is geweest. Misschien in een handjevol filmhuizen maar dan is het twee keer met je ogen knipperen en hij is er al weer uit. De film is hoe dan ook onder de radar gebleven en dat is niet terecht. Met deze dvd-uitgave verdient de film een tweede kans.
Synopsis: Na een ernstige mishandeling vanwege zijn voorliefde voor vrouwenschoenen, is Mark Hogancamp (Steve Carell) niet langer meer in staat zijn oude werk als striptekenaar te doen. Hij is de meeste herinneringen kwijt. Waardoor wordt gaandeweg in de film duidelijk. In plaats daarvan heeft hij in zijn tuin een miniatuur gemaakt van het fictieve Belgische dorpje Marwen, waar hij met behulp van poppen en een fotocamera de WOII-avonturen van zijn alter ego Cap’n Hogie filmt. Hij probeert daarmee tevens zijn psychologische trauma te verwerken. Het geluk lijkt hem toe te lachen wanneer hij kennis maakt met Nicol (Leslie Mann), z’n nieuwe overbuurvrouw.
M: Ik wil je in de eerste plaats bedanken voor het attenderen van de trailer. Ik had er nog niet van gehoord. Na het zien van de trailer was mijn interesse wel gewekt. Het is een film met een combinatie van scènes met echte mensen en met poppen. Dit is knap gedaan en heel geloofwaardig. Je zou zelfs kunnen stellen dat de scènes met de poppen nog sterker zijn dan die met mensen. Ik denk dat de poppen scènes computer animaties zijn of gebruiken ze hier de stop motion techniek. Wat denk jij?
R: Er is gebruik gemaakt van de motion capture techniek voor de poppen scènes De poppen worden dus gespeeld door de acteurs zelf in een motion capture pak. Ik was eveneens onder de indruk, met name de manier waarop de echte leven scènes naadloos over leken te gaan in de miniaturen scènes.
M: Dat ben ik helemaal met je eens. Dat is echt heel knap gedaan. Natuurlijk gebeurt dat in de montage maar dat is nog geen garantie dat het er dan ook zo levensecht uit ziet.
M: Het is eigenlijk een dramatisch verhaal, sterk gedragen door alle acteurs en toch kun je er ook om lachen. Het is ontzettend gedetailleerd gedaan. Ik kan wel stellen dat ik dit een van de meest originele films van dit jaar vind. Het is toch gek dat deze film bijna geen aandacht heeft gekregen. Robert Zemeckis is toch geen kleine jongen in de filmbranche. Ja, hij heeft ook wel wat missers gemaakt maar deze hoort daar wat mij betreft niet bij. Heb jij je net zo vermaakt als ik? En heb je nog op- en aanmerkingen of een kritische noot?
R: Qua originaliteit is dit al een heel sterke film. Niet te vergelijken met andere films. Het enige wat ik soms had was dat ik de film traag vond. Dat hoort wel bij dit soort films want er wordt tijd genomen om het verhaal van Marwen goed en duidelijk neer te zetten. Carell kennen de meeste mensen van de toch veelal komische rollen die hij speelt maar zijn laatste twee à drie films laten zien dat hij ook prima met drama overweg kan.
M: Het is misschien ook wel belangrijk om te vermelden dat deze film gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. En mocht je nu meer achtergrondinformatie willen hebben of je wil het verhaal nog beter begrijpen dan is de documentaire Marwencol uit 2010 wel de moeite waard is. Op YouTube vind je het online programma BYOD (Bring Your Own Doc) Hierin is een gesprek met regisseur Jeff Malmberg te zien en wat clips uit de documentaire. De gehele documentaire is wel te koop maar lastig te vinden. Dit item is in het Engels en duurt een klein uurtje en geeft je net wat extra informatie.
R: Zeker de moeite waard om te zien omdat het een stuk extra toelicht. Soms is het moeilijk voor te stellen dat dit een waargebeurd verhaal is.
R: In deze clip die te vinden is op YouTube Hollywood Reporter hoor je hoe Carell en Zemeckis samen kwamen en deze film maakten. Erg leuk om te zien en te horen.
M: Als ik dan toch een minpuntje zou moeten geven dan is het wel het einde. En dan doel ik op de rechtszaak. Dat voelt een beetje afgeraffeld en die scène komt ook niet helemaal geloofwaardig over. Had jij dat gevoel ook?
R: Zonder al te veel verklappen kan ik zeggen dat het hier enkel om de speech ging en niet zozeer om de berechting. Dit was zijn moment en een soort van afsluiting en conclusie. De manier waar hij tot dit punt kwam vond ik verrassend goed en knap in beeld gebracht.
M: We kunnen dus wel stellen dat we allebei tevreden zijn over deze film en dat we hopen dat meer mensen hem gaan zien.
