Michel Versus René – Child’s Play

De originele Child’s Play (1988) is inmiddels al meer dan tweeendertig jaar oud. Deze door Tom Holland geregisseerde film bracht de pop Chucky tot leven met de legendarische zin: “Hi, I’m Chucky, wanna play?” Het werd een onvervalste horrorklassieker waar later nog twee vervolgen op gemaakt werden namelijk Child’s Play 2 uit 1990 en Child’s Play 3 uit 1991. Films die voornamelijk voortkwamen door het succes van deel 1 maar die het origineel nooit meer evenaarden. In 2017 kwam Cult of Chucky nog uit maar die ging rechtstreeks op dvd, blu-ray en VOD. Nu is daar dus de remake van de originele Child’s Play door regisseur Lars Klevberg, een Noorse regisseur die al weel veel ervaring heeft maar dit is zijn speelfilmdebuut.

Synopsis: Andy (Gabriel Bateman) krijgt van zijn moeder een pop, Buddi genaamd. Een interactieve pop met een soort van Google Assistent-achtig netwerk waarin deze pop opdrachten kan uitvoeren maar ook data kan opslaan. Aangezien dit een afgekeurd exemplaar is dat zijn moeder Karen (Aubrey Plaza) heeft meegenomen uit het warenhuis waar zij werkt wordt het al snel duidelijk dat er met deze pop iets aan de hand is.

René, zitten we nog wel te wachten op een remake van Child’s Play of is deze film echt voor een nieuwe generatie gemaakt?

R: Is het wel echt een remake? Het origineel ging over een psychopaat/moordenaar die zijn geest bij overlijden overzet in een speelgoed pop waardoor Chuckie ontstaat. Deze versie deed mij meer denken aan de film Small Soldiers waarbij speelgoed een eigen leven gaat leiden door foutieve computerchips. Ook dit was een film die niet goed kon kiezen tussen horror en/of humor. In het origineel was Chuckie een manier om de psychopaat weer tot leven te kunnen wekken via de bekende speelgoedpop. Het concept is wel wat meer uitgemolken zo is er ook nog Bride of Chucky (1998) en Seed of Chucky (2004) De pop bloedde echt en kon pijn ervaren. Dit kleine feitje maakte Chucky al weird en eng.

M: Het is voor mij inmiddels ook ruim twintig jaar geleden dat ik het origineel gezien heb. Laten we het er maar op houden dat het dan een reboot is. Nu je het zegt, het was zo dat die moordenaar zijn geest liet overzetten in die pop zodat die bezeten raakte. Ik heb nog wel even de trailer ervan bekeken (dat konden ze in die tijd ook al heel goed) en zou hem misschien toch nog wel eens willen zien. In deze nieuwe film laten ze vrij snel in het begin zien waarom Chucky zo moorddadig wordt. Voor mij haalde dat meteen wat spanning uit de film. Voor mijn gevoel was dat in het origineel niet zo al weet ik natuurlijk wel door het inmiddels overbekende verhaal wat er zou komen. Had jij dat ook René?

R: Ik vond de film over het algemeen zeer voorspelbaar maar vooral ook erg traag. Wellicht komt dit omdat je weet wat er zou moeten gebeuren waardoor er weinig verrassends gebeurde. Tijden veranderen en de eerste Chuckie paste in het tijdsbeeld van de vele griezel en horror films denk aan Nightmare on Elmstreet, Critters, Friday the 13th, Hellraiser, Gremlins. Op de een of andere manier voelt deze film gewoon niet goed in het huidige tijdsbeeld.

M: Voor mijn gevoel is het echt een remake of een reboot (zo, je wilt)  waarbij ze dicht bij het origineel zijn gebleven. Natuurlijk is het uitgangspunt moderner met een interactief netwerk a la Google Assistent maar verder zie ik weinig verschil. Over het algemeen vond ik het acteerwerk niet bijster interessant. Ik vond de “kills” ook niet allemaal even origineel of gruwelijk. Er zitten wel een paar aardige vondsten in maar over het algemeen vond ik het allemaal wel redelijk cliché zoals helaas in veel horrorfilms tegenwoordig. René, vind jij dat ook?

R: Bijna geheel met je eens. De kills gingen te gemakkelijk. Het voelde allemaal te geforceerd. In het origineel werd je al angstig gemaakt doordat de pop praatte terwijl er geen batterijen in zaten dat gevoel een gevoel van suggestie. Nu was de pop een soort alwetende robot met connecties tot het internet. SPOILER: Neem het feit dat een pop een volwassen persoon weet vast te binden en op te hangen aan een heftruck. Het komt gewoon niet goed over. Het acteren vond ik op sommige momenten zelfs erg slecht en gemaakt te noemen. Dat heb ik niet vaak. Het leger van speelgoed deed me enkel meer denken aan de film Small Soldiers.

M: Ik vond de pop en ook de naam ervan niet heel overtuigend en/of eng. Je ziet wel dat ze anno nu iets meer kunnen maar juist daarom had ik er meer van verwacht. Voor mijn gevoel is de pop uit 1988 gewoon veel enger. René, wat vind jij?

R: De pop was lelijk, al probeerde men het ernstiger te maken door het te laten oefenen met gezichtsuitdrukkingen in de film. Het origineel was gewoon een stuk enger. Ogen die rood worden bij een evil actie vond ik ook zo’n cliché. Speelgoed moet op speelgoed lijken en dat deed het in deze film niet. Waarom moet een pop die in alle variaties hetzelfde bleef veranderen?

M: Vind jij de keuze van Mark Hamill als de stem van Chucky een goede keuze? Mijn voorkeur is toch die van Brad Dourif in het origineel.

R: Mark Hamill is als Joker in vrijwel alle DC tekenfilms fantastisch als voice-actor en ik denk dat hij hierom ook is gekozen. Echter moet hij nu niet praten als een psychopaat maar als een robot die leert. Het mist het sadistische boze toontje uit het origineel en ook hierdoor mist de film dus zijn spanning.

M: Hoe meer ik er over nadenk hoe meer ik het origineel snel weer eens ga kijken. Ik vond deze film op alle vlakken ver onder de maat. Niet eng, niet spannend, niet grappig en bij vlagen zelfs ronduit irritant. In mijn ogen een volkomen overbodige remake. René, wat vind jij?

R: Deze film voegt niets toe en ik raad mensen die het origineel niet kennen aan om deze te gaan zien. Wij geven deze film 2 sterren omdat hij af en toe, lees goed, af en toe wel vermakelijk is.

2 sterren.

 

Onze score

Geef een reactie