Nummer 15: The Night of the Hunter (1955) – R: Charles Laughton – Amerika
Naslagwerk: 1001 Films – blz 310
“Ondanks een vreemde, humoristische ondertoon is dit een van de meest beangstigde films ooit.” Pauline Kael – The New Yorker – 1983
The Night of the Hunter heb ik op dit blog al eerder genoemd in de ‘double bill’ Brimstone/The Night of the Hunter. Tijdens deze vertoning in het Eye vertelde regisseur Martin Koolhoven wat de invloed van deze film op zijn film Brimstone is geweest.
Nu ga ik het inhoudelijk over deze film hebben die geregisseerd is door Charles Laughton. Hij was voornamelijk een acteur en dit was zijn enige film die hij ook regisseerde. De film is gebaseerd op het boek van David Grubb. Een verhaal dat vooral over religie en psychologie gaat.
Ben Harper (Peter Graves) heeft een bank overvallen en 10.000 dollar gestolen. Hij heeft dat geld toevertrouwd aan zijn kinderen John (Billy Chapin) en Pearl (Sally Jane Bruce) voor hij in de gevangenis belandt. Zijn vrouw Willa (Shelly Winters) wordt een prooi voor de angstaanjagende dominee Harry Powell (Robert Mitchum), de celgenoot van Harper. Hij is een wolf in schaapskleren en alleen uit op het geld. Op zijn vingers prijken de woorden ‘love’ en ‘hate’ en hij predikt over goed en kwaad.
Mitchum speelt hier overtuigend een psychopaat. Met het geld wil hij zijn bloedige kruistocht financieren. Lilian Gish, een ster uit de tijd van de stomme film speelt hier Rachel. Een vriendelijke vrouw die zich uiteindelijk over de kinderen ontfermt nadat hij ze al die tijd heeft achtervolgd. De film kent een sterk einde.
De film oogt onschuldig en heeft een soort zwarte humor die af en toe opduikt maar het is vooral spannend en sinister.
Nog een wetenswaardigheid: regisseur Laughton had niet zoveel op met kinderen en liet de twee jonge acteurs vooral door acteur Mitchum regisseren.