Rewind to the 90’s: Seven (1995) – Netflix

Dit keer gaan we voor Seven, de tweede film van de getalenteerde regisseur David Fincher. Ik ben een groot bewonderaar van deze regisseur dus ik zal proberen zo objectief mogelijk te zijn.

Seven is geschreven door Andrew Kevin Walker – die ook het verhaal geschreven heeft voor de nieuwe, nog uit te komen film Killer van David Fincher -, een behoorlijk verontrustend verhaal over de zeven zonden en een gevaarlijke moordenaar. Meesterlijk verfilmd door Fincher.

Synopsis: In Seven draait het om detective William Somerset (Morgan Freeman) die een week voor zijn pensioen zit en de enthousiaste David Mills (Brad Pitt) die overgeplaatst is van Moordzaken en gaat samenwerken met Somerset. Ze krijgen te maken met een gruwelijke seriemoordenaar die de zeven Bijbelse zonden gebruikt voor zijn slachtoffers. De twee totaal verschillende rechercheurs moeten in een race om de klok de moordenaar zien te vinden.

M: Gelijk even een paar dingen die me opvielen in de film. Dat Pitt hier heerlijk acteert en met deze rol ook doorbrak bij het grote publiek; al was hij al wel een tijd bezig. Dat Kevin Spacey in zijn rol geweldig is en dat de film echt een jaren 90 sfeer heeft. Grauw en donker. Film noir stijl. Goede soundtrack ook. René, wat zijn de eerste dingen die jou opvielen aan deze film?

R: De gehele film hield mij geboeid, zonder inzakmoment of zoals ik altijd doe, doorspoelmomenten. De sfeer en personages worden goed neergezet. Ook al kende ik de film al, toch wist het mij opnieuw vast te houden.

M: De chemie tussen Freeman en Pitt is erg goed. Freeman als de belezen en ervaren rechercheur die de seriemoordenaar probeert te doorgronden en Pitt als de jonge hond die alleen maar snel resultaat wil boeken. Het thema, de zeven zonden: gulzigheid, hebzucht, luiheid, trots, lust, afgunst en woede is natuurlijk een briljant uitgangspunt voor een thriller. Ik had het tot Seven nooit eerder in een film gezien. En niet te vergeten, Kevin Spacey als John Doe. Wat een meesterlijke rol! Het is dat hij in diskrediet terecht is gekomen – al dan wel of niet terecht? – maar ook hier bewijst hij maar weer eens wat een goede acteur hij is. Wie had die rol beter kunnen spelen dan Spacey? Anthony Hopkins wellicht maar die was in 1995 al te oud voor die rol. Gwyneth Paltrow is eigenlijk de enige actrice in de film die de film nog net iets van kleur en glans geeft met haar personage. Paltrow was op dat moment de vriendin van Pitt en hij haalde haar over om de rol te nemen. Voor de rest is het allemaal donker en grauw. Wat overigens heel goed past bij de film. René, wat vind jij van het acteerwerk?

R: Er is niets op het acteertalent aan te merken van alle personages. De grimmige crime scènes geven ook dat onbehaaglijke gevoel.

M: Fincher had bij zijn eerste film Alien3 de nodige aanvaringen met de studio en werd zelfs drie keer ontslagen. Bij zijn tweede film wilde hij de film maken volgens zijn visie. Zo koos hij voor een graphic novel look, door geschreven titelbeelden (die door de moordenaar geschreven konden zijn) te gebruiken en maakte hij voor de kleursetting van de film gebruik van ‘bleach bypass’ een techniek waarbij de film gebleekt wordt en de kleuren zilver en goud meer naar boven komen, en je voor het oog een combinatie van kleur en zwart wit krijgt. Dat levert dus echt een te gek beeld op.

Je kunt hier een video bekijken uit de Directors Serie over David Fincher en Seven:

R: Het fletse beeld valt wel degelijk op en draagt ook zeker wel bij aan de sfeer van de film.

M: Een grappig weetje is dat in eerste instantie Denzel Washington en Al Pacino de rollen van Sommerset en Mills zouden spelen. Pacino had echter al verplichtingen aan de film City Hall en Washington nam de rol niet aan omdat hij de film te grimmig vond. Beiden hadden ze achteraf spijt. Guillermo del Toro kreeg de kans om de film te regisseren maar vond de toon ook te grimmig.

R: Tja, de film is ook grimmig en qua toon zijn er weinig films vergelijkbaar, denk ik.

M: De soundtrack van de film is van componist Howard Shore. Het openingsnummer van de film is van de band Nine Inch Nails. De frontman van de band Trent Reznor is later meer filmmuziek gaan maken en maakte bijvoorbeeld later ook de soundtracks voor de films The Social Network, The Girl with the Dragon Tattoo en Gone Girl van Fincher. Een goede keus van Fincher om deze band te benaderen.

R: Ik ben geen fan van de muziek maar het past bij de film. Dus het maakt niet uit of ik er nu wel of niet van hou.

M: Wat ik heel tof vind aan het einde van de film, is dat de aftiteling niet van boven naar beneden loopt maar van beneden naar boven. Dat had ik nog nooit eerder gezien. Zo cool!

R: Toen ik deze film ooit voor het eerst zag – toen ik nog getrouwd was – was ik geïrriteerd en zelfs wat overstuur door het einde van de film. Ik kon het niet los laten wat een k****eind. Zelfs nu ik de film weer keek haatte ik het goede einde al. Het laat zien dat suggestie al meer doet dan iets feitelijk in beeld brengen.

M: En wat maakt Seven nu zo goed? Het is de combinatie van regie, acteerwerk, beeld en geluid, realistisch en donker, film noir, vette soundtrack, goed verhaal en een schokkend einde natuurlijk. Een einde wat natuurlijk helemaal indruist tegen wat toen in Hollywood de norm was. Ik vind het nog steeds een meesterlijke film. Hij voelt ook niet gedateerd aan al vind ik het wel een echte jaren 90 film.

Wil je echt alles weten over Seven, bekijk dan deze special van MUBI:

R: Geheel met je eens, Seven is een unieke film in zijn genre. Ken je de film nog niet? Dan moet je hem zeker kijken. Ik geef de film 4 sterren.

M: Ik zou de film dan zeker 4,5 ster geven.

Onze score

Geef een reactie