Mafia Mamma is zo stereotiep, cliché en slecht dat het lachwekkend goed wordt. Hoe tenenkrommend de humor ook is, hoe belabberd het acteren ook is, vervelen doe je je gek genoeg geen moment. Toch is dat niet bepaald een compliment.
Kristin (Toni Collette) is een nogal sullige echtgenote, die alles van haar man pikt, met zich laat sollen op werk en samen met haar beste vriendin mijmert over het boek Eat, Pray, Love wat al snel door de dames wordt omgedoopt tot Eat, Pray, Fuck. Helemaal als ze vanuit het niets een telefoontje krijgt van Bianca (Monica Bellucci) de assistente van haar overleden Italiaanse grootvader, om naar Italië te komen om de zaken af te handelen. Welke zaken dat zijn, ze heeft geen idee. Maar slechter dan thuis wordt het niet en zo kan ze mooi alle Italiaanse hoogtepunten zien en vast een gewillige Italiaanse man scoren. Ze komt er snel achter in welke zaken haar opa zat.
Hoe kan het dat Catherine Hardwicke, een regisseur van naam en twee alom gerespecteerde actrices meedoen in zo’n rommelige en ongeïnspireerde film? Je vraagt het je echt af. De film heeft echter één groot pluspunt en dat Toni Collette. Haar mimiek en acteerspel redden de film. Ook de balans tussen humor en grove expliciete actiescènes (iets met een naaldhak en een oog) is compleet zoek. Zoals gezegd, alles aan deze film is stereotiep (de Italianen zijn allemaal zwart gekleed, eten de hele dag pasta, praten Engels met een Italiaanse tongval en zitten allemaal in de maffia), de clichés vliegen om je oren en de grappen zijn zo slecht en belegen dat je soms met plaatsvervangende schaamte zit te kijken. Er zitten enkele geslaagde scènes in die de mondhoeken wel even doen krullen maar die zijn echter op één hand te tellen.
Maar ondanks al deze rare ingrediënten, blijft de film onderhoudend. Toch vraag je je af, waarom moest deze film gemaakt worden? Waarom produceert Collette deze film? Waarom zijn hier kostbare dollars in gaan zitten? Vragen waar we vast geen antwoord op krijgen. Mocht je na het lezen van de recensie toch nog denken, deze film moet ik zien. Dat kan. Vanaf 17 augustus staat de film op Pathé Thuis.