It's All About The Movies
Alle recensies voor FilmVandaag bij elkaar
Muziekvideo-regisseur Grant Singer debuteert met een ambitieuze film noir-achtige politiethriller, die laat zien dat hij echt wel wat in zijn mars heeft maar nog wel wat meters moet maken. Hij krijgt daarbij dankbaar steun van zijn hoofdrolspeler Benicio Del Toro, die samen met Singer en Benjamin Brewer het scenario schreef. Daarbij trad hij ook op als producent.
Regisseur en acteur Kenneth Branagh kruipt voor de derde keer zowel voor als achter de camera voor weer een ouderwetse whodunit naar het boek A Halloween Party van Agatha Christie. Branagh is Hercule Poirot, de Belgische detective die deze keer in Venetië een moord mag oplossen.
Isa Hoes schreef na de zelfmoord van haar man Antonie Kamerling het boek Toen Ik Je Zag. Dat was een ongekende bestseller. Niet zo gek dat er nu een verfilming van is. Maar is het wel een verfilming?
Nicolas Cage kan weer eens heerlijk schmieren en ‘over the top’ acteren in een ‘roadmovie’ verpakt als thriller. Je zou bijna denken dat scenaristen speciaal voor hem zulke rollen schrijven, want hij kan het als geen ander. Dat daarbij het verhaal ondergeschikt is, doet er blijkbaar niet toe.
Na het jammerlijk mislukte Faithfully Yours (2022) van vorig jaar, gaan de Vlaamse regisseurs Jan Verheyen en Lien Willaert – hij is meest bekend van de Vlaamse film Dossier K. (2009) – aan de haal met het eerste boek van het schrijversduo Nicci French. The Memory Game, zoals de officiële boektitel luidt, is verplaatst naar Vlaanderen en doorgaans staan de verhalen van Nicci French garant voor succes. Geldt dat ook voor deze psychologische thriller?
Als het aan Netflix en de makers ligt, moeten de avonturen van Rachel Stone een reeks films worden à la James Bond. Stone wordt in Heart of Stone (2023) neergezet als een vrouwelijke Bond en het plot heeft verdacht veel weg van de laatste Mission: Impossible-film. Wat ook weer niet zo gek is, als je weet dat dezelfde producenten ook achter deze productie zitten. Maar waar Bond en Hunt wel slagen, zakt Stone door het ijs. Is het dan ook meteen een heel slechte film? Dat ook weer niet, maar het komt nergens echt tot leven.
De Engelse regisseur Guy Ritchie brak in zijn thuisland door met films als Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998) en Snatch. (2000) om het vervolgens bijna om zeep te helpen toen hij een film met Madonna maakte (destijds zijn vrouw). Na de scheiding bleef hij Amerikaanse en ook Engelse films maken en deed dat met wisselend succes. Zijn laatste film Operation Fortune (2022) viel een beetje tegen maar met The Covenant (2023) is hij weer ouderwets goed.
Het is op voorhand een interessant gegeven: je zet je kind voor straf uit de auto en rijdt verder, met de bedoeling het kind met een paar minuten weer op te halen. Dan heeft hij de boodschap vast begrepen en zal hij ook wel weer gekalmeerd zijn. Maar dan blijkt het kind spoorloos te zijn. Het zou de opmaat voor een thriller kunnen zijn, maar regisseur Matías Bize kiest voor de dramatische benadering. Eye Filmmuseum heeft al vaker films van Bize vertoond en La vida de los peces (2010) in de bioscoop uitgebracht.
Previously Unreleased is het door Eye geïnitieerde en bedachte format waarbij films die wel te zien waren op filmfestivals over de hele wereld – maar geen distributeur vonden – alsnog deze zomer te zien zijn in Eye en andere filmhuizen. De reeks van maar liefst tien films trapt af met het rauwe en realistische Les pires (2022) van de cineasten Lise Akoka en Romane Gueret. Het is voor beiden hun speelfilmdebuut. De film won vorig jaar op het prestigieuze filmfestival van Cannes meteen de Un Certain Regard.
Doorgaans levert Denemarken uitstekende films af, denk aan Festen (1998), Jagten (2012), Den skyldige (2018), Druk (2020) om er maar een paar te noemen. Maar (beginnend) regisseur Mehdi Avaz moet nog een paar stappen maken om net zoveel indruk te maken als genoemde films.
