It's All About The Movies
Alle recensies voor FilmVandaag bij elkaar
Regisseur Elegance Bratton baseert zijn film The Inspection (2022) op zijn eigen leven en gebeurtenissen, die zich afspelen op een opleidingskamp voor mariniers. Op zich niet zo bijzonder, ware het niet dat hij een jonge homoseksuele man is, in een omgeving die bol staat van de mannelijkheid en waar homoseksualiteit niet geaccepteerd wordt.
Romantische komedies, ze blijven mateloos populair en worden aan de lopende band gemaakt. Het overgrote deel is bedroevend slecht – met name in ons eigen kikkerlandje – en de meeste romkoms zijn over het algemeen wel aardig. Het is niet veel anders met de Netflix Original-film Your Place or Mine (2023).
In Nederland hadden we de 16-jarige Laura Dekker, in Australië hebben ze de eveneens 16-jarige Jessica Watson, die beiden de wereld wilden rondzeilen. Watson deed dat non-stop, zonder onderbreking. Dekker ging wel aan land maar legde een langere afstand af. Aan regisseur Sarah Spillane de taak om dat waargebeurde verhaal pakkend vast te leggen.
Bardo, False Chronicle of a Handful of Truths (2022) van regisseur Alejandro González Iñnárritu is misschien wel zijn meest persoonlijke film tot nu toe maar niet zijn meest toegankelijke. Het vergt best wat van de kijker om de volle twee uur en 40 minuten gefocust te blijven. Het is één grote hallucinerende trip, die ook nog eens voor een groot deel de Mexicaanse cultuur en geschiedenis in zich herbergt.
Na het succes van Knives Out (2019), waarin de ietwat vreemde en excentrieke detective Benoit Blanc (Daniel Craig) een moord moet oplossen, komt regisseur Rian Johnson nu met Glass Onion: A Knives Out Mystery (2022).
Wie het werk van de Zweedse Ruben Östlund een beetje kent – zijn laatste drie films zijn Play (2011), Turist (2014) en The Square (2017) – dan weet je wat je te wachten staat. In al zijn films zoomt hij in op het gedrag van mensen of maakt hij satire over hoe mensen zich gedragen. In zijn nieuwe film Triangle of Sadness (2022) is het niet veel anders, al gaat deze film wel alle kanten op.
De Noorse regisseur Roar Uthaug heeft duidelijk Hollywood-ervaring en -aspiraties getuige films als Tomb Raider (2018) en The Wave (2015) en mag daar nu Troll (2022) bij optellen. Hoewel het een Noorse film is, voelt het als een Hollywood-productie. Er is overduidelijk flink wat geld tegenaan gesmeten en dat zie je terug in de special effects, maar helaas heeft het verhaal daar wel onder te lijden.
Zo op papier lijkt The Swimmers (2022), dat over oorlog en vluchtelingen gaat, een zwaarmoedige film; maar dat is het gek genoeg niet. Regisseur Sally El Hosaini weet de film luchtig en hoopvol te houden zonder de boodschap die de film wil uitdragen, uit het oog te verliezen. Daarbij maakt ze dankbaar gebruik van een talentvolle cast, een vlotte cameravoering, oog voor detail, fijne kleuren en een bijpassende moderne soundtrack vol met liedjes van Sia, doet de rest.
De naam van regisseur Michael Bay staat synoniem voor actie en spektakel: films waarin het verhaal en de karakters ondergeschikt zijn aan de actie en die weinig subtiel zijn. Is dat een probleem? Ja en nee. Ja, als je graag naast de actie ook een goed verhaal en fijne dialogen wil en nee, als je genoegen neemt met non-stop actie en spektakel.
Jesse Brown (Jonathan Majors) was de eerste zwarte vliegenier die de basisopleiding van de marine voltooide in de geschiedenis van de Amerikaanse luchtmacht. Ten tijde van de jaren 50 was hij samen met zijn vriend Tom Hudner (Glen Powell), zijn wingman, één van de beste piloten die meevocht in de Koreaanse oorlog. Een waargebeurd verhaal dat maar bij weinigen bekend is. Devotion (2022) wil daar verandering in brengen.
