Naar de volgende films kijk ik vooral erg uit. Ik denk ook dat jullie deze zeker niet moeten missen.
The Holdovers.
De nieuwe film van regisseur Alexander Payne. Zijn laatste film Downsizing uit 2017 was een ontzettende tegenvaller maar verder heeft hij nog nooit teleurgesteld. De film heeft op ImdB al een 8.1. Paul Giamatti, een van zijn vaste acteurs, heeft de hoofdrol. De film is vanaf 11 januari te zien in de bioscoop.
De meeste romantische komedies gaan over jonge mensen, met alle onzekerheden en gekkigheden die daarbij horen. Rocco & Sjuul (2023) gaat over twee oudere mensen, die elkaar na tientallen jaren weer tegenkomen. Hoe ze daarmee omgaan en hoe dat hun leven overhoop haalt, zie je in deze film.
Al in de titel-sequentie is het overduidelijk dat dit een David Fincher-film is. Het cameragebruik, de montage en die kenmerkende muziek van Trent Reznor en Atticus Ross; onderhand zijn vaste componisten. Het is zijn eerste thriller sinds Gone Girl (2014) en ook in deze film verkent hij weer de geest van een immoreel persoon.
De film doet de titel eer aan, want het is met recht een anatomie van een val. Een val uit een raam van de zolder. Het slachtoffer is Samuel (Samuel Theis), de man van Sandra (Sandra Hüller), die op dat moment ligt te slapen. Daniel (Milo Machado Graner), de zoon van het stel die slechtziend is, vindt zijn vader in de sneeuw. De vraag is: is hij gevallen, geduwd of heeft hij zelfmoord gepleegd? Die vraag wordt uitgevochten in de rechtszaal waarin de vraag zich verlegd naar de anatomie van een relatie. Want hoe was die relatie tussen de succesvolle schrijfster en intelligente Sandra en de minder succesvolle, depressieve Samuel? Omwille van hem zijn ze terug verhuisd naar de Franse Alpen waar ze net een chalet betrokken hebben.
De Engelse regisseur Gareth Edwards baarde in 2011 nogal wat opzien met zijn low-budget film Monsters dat aansloeg bij critici en publiek, onze eigen Nachtvlinder Frank schreef er destijds deze recensie over. Dat succes gaf Edwards de gelegenheid om een reboot/remake te maken van Godzilla, het Japanse monster van studio Toho. De Japanners waren nogal teleurgesteld in de Roland Emmerich-versie en zouden graag een versie zien die dichter bij het origineel zou staan. Dat werd Godzilla en was financieel een kassucces. De film kreeg echter wisselende recensies maar over het algemeen werd hij positief bevonden.
Regisseur en acteur Kenneth Branagh kruipt voor de derde keer zowel voor als achter de camera voor weer een ouderwetse whodunit naar het boek A Halloween Party van Agatha Christie. Branagh is Hercule Poirot, de Belgische detective die deze keer in Venetië een moord mag oplossen.
In deze broeierige, sensuele Duitse film maken we kennis met Maria (Marlene Burow), ze is net negentien geworden en ze woont met haar vriendje en zijn familie op een boerderij. Hij droomt ervan om fotograaf te worden. Zij leest vooral het werk van Dostojevski en met name Misdaad en Straf.
Het is een warme zomer in 1990 en de film speelt zich af op de grens van de val van de Muur en het aanbreken van een nieuwe tijd. Als ze per ongeluk de buurman en boer Henner (Felix Kramer) tegen het lijf loopt, is een vluchtige aanraking genoeg om zich in een passionele maar dominante affaire te storten. Dat hij twee keer zo oud is maakt het alleen maar spannender en gevaarlijker voor Maria. Hij is ruw en dominant in de liefde maar blijkt ook kwetsbaar en lief te kunnen zijn. Zij stort zich vol overgave in de stormachtige relatie. Gaandeweg zien ze beiden in dat hun relatie geen lang leven beschoren is.
Nicolas Cage kan weer eens heerlijk schmieren en ‘over the top’ acteren in een ‘roadmovie’ verpakt als thriller. Je zou bijna denken dat scenaristen speciaal voor hem zulke rollen schrijven, want hij kan het als geen ander. Dat daarbij het verhaal ondergeschikt is, doet er blijkbaar niet toe.
Eigenlijk hadden ze na drie Indiana Jones films moeten stoppen. Dat waren echte jaren 80 avonturenfilms die allemaal succesvol waren. Waarom er zo nodig een vierde film moest komen, dat weet ik niet maar wel dat dat geen succes was. Je zou dus denken, einde verhaal maar niets is minder waar. Jaren geleden deden de eerste geruchten de ronde, er zou een nieuwe Indy film komen. Met wederom Harrison Ford in de hoofdrol. Eh, Ford als Indiana Jones? De beste man was toen al op leeftijd en nu de film er is helemaal. De film is er nu en tijdens de opnames was hij 79 en inmiddels 80.
Steven Spielberg, de regisseur van de vier voorgaande films heeft inmiddels het regiestokje overgegeven aan regisseur James Mangold. Die zou je kunnen kennen van films als Walk the Line, Logan en Le Mans ’66. Spielberg bleef wel betrokken als producent. De film opent rond de Tweede Wereldoorlog – waarin we Indiana Jones digitaal jonger gemaakt zien – met een scène waarin een belangrijk artefact buit wordt gemaakt en een ander in handen van de nazi’s valt.
Ik schreef voor mijn blog al eerder een samenvattend verhaal over de eerste zes Mission: Impossible-films en nu is daar eindelijk het zevende deel bijgekomen. Deze film is een tweeluik. Het tweede deel komt in 2024 uit.
In dit nieuwe deel krijgt het team van Hunt niet te maken met een fysieke vijand, maar met een AI (Artifial Intelligence)-systeem dat op hol is geslagen en alles en iedereen kan manipuleren. Dat is bijzonder actueel want er is de laatste tijd nogal veel om te doen. Denk aan Chatbot GPT; kunstmatige intelligentie die op basis van tekst en prompts antwoordt met eigen tekst. En saillant, de huidige staking onder scriptschrijvers en acteurs in Hollywood draait voor een deel ook om AI in films.