Nummer 12: Les Vacances de M. Hulot (1953) – R: Jacques Tati – Frankrijk
Naslagwerk: 1001 Films – blz 262
“Het belangrijkste personage heeft een onvergetelijke mengelmoes van verbijstering over de moderne wereld, bereidwilligheid om aardig te zijn en precies genoeg buitenissigheid” Simon O’Hagan – The Independent on Sunday 2003
Grofweg zijn er drie films van de Franse regisseur JacquesTati die tot de verbeelding spreken. Playtime, Mon Oncle en Les Vacances de M. Hulot. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik alleen zijn naam als regisseur ken maar dat ik tot deze film nog niets van hem gezien had. Op zich geen schande, des te leuker om zijn oeuvre te ontdekken. Deze film zag ik destijds op Canvas, het Belgische kanaal dat nog wel eens tijd inruimt voor klassiekers.
De titel zegt het al: Mr. Hulot gaat op vakantie. In een aaneenschakeling van absurdistische sketches zien wij zijn avonturen. Van alledaagse dingen tot banaliteiten . Door de sterke mise-en-scène en de perfecte timing werkt dit heel erg goed. Er is weinig dialoog. De humor zit hem in de details. Wat bijzonder geestig is en echt op je lachspieren gaat werken is het (nagesynchroniseerde) geluid van een deurdranger die steeds open en dicht gaat.
De humor doet denken aan Buster Keaton of Charlie Chaplin maar dan op zijn Frans. Op een nieuwe manier, een andere manier van filmen en monteren maakt Tati een heel vlotte droogkomische film.
Tati en Henri Marquet werden voor het script genomineerd voor een Oscar.