It's All About The Movies
Zijn we anno 2020 anders over de Miss World-verkiezing gaan denken dan zeg maar vijftig jaar geleden toen een groep vrouwelijke vrijheidsstrijders het recht in eigen hand nam omdat de show kleinerend voor de vrouwelijke sekse was en niet veel meer dan een vleeskeuring?
Deze Duitse animatiefilm (Die Heinzels – Rückkehr der Heinzelmännchen) is in Nederland uitgebracht als de Elfkins.
Elfkins zijn kleine mensjes (vaak ten onrechte kabouters genoemd) die onder de grond, ver weg van de grotemensenwereld leven. Het Elfkinmeisje Helvi wil een vak leren van de grote mensen. Samen met haar vrienden Kipp en Butz vertrekt ze naar de bovengrondse wereld. Ze leert daar Theo de banketbakker kennen maar de norse bakker heeft helemaal geen trek in de Elfkins. Hij heeft ruzie met zijn broer Bruno omdat hij nu meer succes heeft dan hij, terwijl ze ooit samenwerkten. De les die ze allen leren is dat er niets beters is dan anderen te helpen.
Lees verder “De Elfkins – Een klein Bakfestijn – 2019 – Bioscoop”
Regisseur en scriptschrijver Robert Zemeckis maakte in 1985 onder de bezielende leiding van Steven Spielberg de film Back to the Future. Deze film was zo’n succes dat het een trilogie werd die liep van 1985 tot 1990. Zemeckis had net een redelijk succes met de film Romancing the Stone (1984) en voor Spielberg had hij eerder al de komedie 1941 (1979) geschreven.
Synopsis: Marty McFly (Michael J. Fox) reist per ongeluk terug naar het jaar 1955 in een tot tijdmachine omgebouwde DeLorean van uitvinder Doc Emmet Brown (Christopher Lloyd). Eenmaal in 1955 ziet hij daar zijn jonge moeder Lorraine (Lea Thompson) die verliefd op hem wordt in plaats van op zijn vader George McFly (Crispin Glover). Om er voor te zorgen dat hij nog geboren zal worden moet hij er voor zorgen dat ze verliefd op elkaar worden. Ook moet hij ervoor zorgen dat hij met behulp van een jonge Doc weer terug naar de toekomst gaat. Namelijk het jaar 1985.
M: Kijk, alles staat en valt natuurlijk met de casting. Fox is perfect gecast als Marty McFly en Lloyd als Doc. Dat lijkt vanzelfsprekend maar dat is het niet. Het is een bekend verhaal dat misschien nog niet iedereen kent. In eerste instantie gingen de opnames van start met de acteur Eric Stoltz als Marty McFly. Fox was al wel eerste keus van Zemeckis en Spielberg voor de rol maar hij kon vanwege verplichtingen aan de serie Family Ties de rol niet aannemen. Na zes weken draaien vonden Zemeckis en Spielberg dat Stoltz toch niet de juiste keuze was. In overleg stapte hij uit het project en Fox kreeg van de producten van Family Ties de ruimte om de rol te spelen. Fox werkte overdag aan de serie en ’s avonds aan de film en maakte daardoor lange dagen. De dagopnames werden in het weekend gedraaid. Het was het allemaal waard want Fox maakte van Marty McFly een doorslaand succes. René, wat vind jij van de casting?
R: Ik heb diverse fragmenten met Stoltz gezien en dit is een heel ander soort acteur. Fox brengt meer humor naar het personage en komt daardoor denk ik jeugdiger over. Het was de acteur die men origineel al in het hoofd had maar door omstandigheden niet kon krijgen.
M: Het is niet voor eerst dat er films over tijdreizen werden gemaakt maar het is in BTF wel heel goed uitgewerkt. Het is een goed doordacht verhaal waar zoveel inzit en wat met zoveel enthousiasme en plezier verteld en gespeeld wordt. Toch werd het scenario van Robert Zemeckis en Bob Gale 44! keer afgewezen voordat het groen licht kreeg. René, wat vind jij van het verhaal/script en uitwerking?
Lees verder “Rewind to the 80’s: Back to the Future (1985)”Nummer 21: Written on the Wind (1956) R: Douglas Sirk – Amerika
Naslagwerk: 1001 Films – blz 319
Dit is de tweede film van regisseur Douglas Sirk die is opgenomen in dit naslagwerk. De eerste is All that Heaven Allows (1955) die ik al eerder heb beoordeeld – zie de lijst 1001 Films. Ik zag deze film op dvd die ik tot mijn grote verrassing gewoon in de kast had staan.
Mitch Wayne (Rock Hudson) en Kyle Hadley (Robert Stack) zijn jeugdvrienden. Ze werken voor een groot oliebedrijf dat in handen is van Kyles vader. Kyle wordt verliefd op Lucy Moore (Lauren Bacall) en ze trouwen. Marylee (Dorothy Malone), de nymfomane zuster van Kyle hoopt nog steeds dat Mitch voor haar valt maar tevergeefs. Mitch is heimelijk verliefd op Lucy.
Lees verder “Written on the Wind – 1001 Films”Nummer 20: Das Kabinett des Doktor Caligari (1919) R: Robert Wiene – Duitsland
Naslagwerk: 1001 Films – blz 31
“Wiene beschouwde kostuums haast als decors, en met bijna schilderachtige make-up suggereerde hij een spookachtige sfeer” – David Thomson (Engelse filmcriticus).
In de jaren ’20 in Duitsland was er een stroming van bizarre en fantasievolle films die sterk leunde op gestileerde, theatrale effecten. Deze film wordt beschouwd als de eerste horrorfilm. Nog voor het genre horror bestond.
Het script is van Carl Mayer en Hans Janowitz. Robert Wiene tekende voor de regie. Regisseur Fritz Lang vond dat de film in een raamvertelling* gemaakt moest worden. Daarover later meer.
Nummer 19: Rocco e i suoi fratelli (1960) R: Luchino Visconti – Italië
Naslagwerk: 1001 Films – blz 367
De Italiaanse regisseur Visconti die met nog drie andere films in dit naslagwerk is terug te vinden gaat met deze film naar zijn uitbundige kant van regisseren. Voorheen waren het voornamelijk neorealistische films. In deze uitbundige film volgen we een Siciliaanse familie die naar Milaan trekt en die daar ontheemd en door schulden en seks uit elkaar valt.
Eind juli overleed de Engelse regisseur Alan Parker op 76-jarige leeftijd in Londen, Engeland. Parker is misschien wel het meest bekend van de film Midnight Express. Maar hij regisseerde onder meer ook Mississippi Burning (relevanter dan ooit) en The Commitments en Evita. Zijn laatste film The Life of David Gale dateert uit 2003.
Hoe een talent voor schaken en een zeker doorzettingsvermogen uiteindelijk leidt tot een overwinning en een verblijfsvergunning. Regisseur Pierre-François Martin Laval maakt van dit waargebeurde verhaal een multiculturele komedie maar wel een met de nodige clichés.
Duelles, een Belgische film uit 2018 van regisseur Olivier Masset-Depasse gaat over twee vriendinnen en buren. Alice (Veerle Baetens) en Céline (Anne Coesens) leiden samen met hun partners een goed leven in de jaren 60 van de vorige eeuw. Beide gezinnen hebben een zoontje en ze vieren zowat elk feestje gezamenlijk. Tot een tragisch ongeval alle verhoudingen op scherp zet tussen de vriendinnen en de gezinnen. Paranoia en verdachtmakingen stapelen elkaar in hoog tempo op.
Dit is de derde speelfilm van Masset-Depasse die zich na Cages (2006) en Illégal (2010) waagt aan een psychologische thriller. En de derde samenwerking met actrice Anne Coesens die ook in zijn andere twee speelfilms te zien was.
Lees verder “Duelles – 2018 – Bioscoop”
Als er één genre populair was in de jaren 80 dan was het wel de tienerkomedie/highschoolkomedie. Er zijn er heel veel gemaakt. Van heel melig tot serieus. Een van de uitblinkers in dat genre is The Breakfast Club van regisseur John Hughes.
John Hughes maakte in zijn carrière maar slechts acht films waarvan de eerste vier van die echte tienerkomedies zijn. Te weten Sixteen Candles (1984), Weird Science (1985), Ferris Bueller’s Day Off (1986) en de film die wij gaan bespreken.
Voor die films koos hij ook vaak dezelfde acteurs uit. Hij kon gepikeerd zijn als een van die acteurs een rol of script afwees. Dat gebeurde met Molly Ringwald en Anthony Michael Hall. Toen Hughes in 2009 overleed hadden Ringwald en Hall hem twintig jaar niet gezien of gesproken omdat hij zo lang boos kon blijven.
Daarna maakte hij nog vier meer traditionele komedies. Na zijn laatste film uit 1991 bleef hij actief als schrijver tot aan zijn dood.
Dit is een serieuzere tienerkomedie. Dat zit hem in het onderwerp, de opzet en de toon van de film. Hoewel dit pas zijn tweede film was als regisseur (en hij vaak geen idee had wat hij moest doen – zo staat te lezen in de trivia van ImdB) valt op hoe goed deze film eigenlijk is. De film is zo strak geregisseerd en de dialogen zijn scherp. In sommige scènes lijkt het wel een balletvoorstelling. Zo synchroon zijn sommige bewegingen wat het een genot maakt om naar te kijken.
Synopsis: Een groep studenten moet nablijven op een zaterdagochtend. De vijf kennen elkaar niet of nauwelijks. Ze moeten allemaal een opstel schrijven en vertellen wie ze zijn en waarom ze daar zitten. Het zijn vijf totaal verschillende personages die elkaar al snel uitdagen en naarmate ze meer met elkaar optrekken blijken ze meer met elkaar gemeen te hebben dan in eerste instantie gedacht.
