Was 2024 een goed filmjaar? Niet echt, het was redelijk. Met gelukkig wel wat films die mij vooral deden verrassen en verbazen en dat is tegenwoordig in de hausse van standaard Hollywood meuk, lees: remakes, prequels, sequels en reboots nog een hele opgave. En opvallend, die films zijn bijna allemaal gemaakt door een vrouw en veelal zijn het allemaal Europese filmmakers. Who needs Hollywood?
- The Substance Deze film was ’the talk of the town’ op het Filmfestival van Cannes. De film kreeg een tien minuten durende staande ovatie en won de prijs voor het beste scenario. Maar wat veel meer in het nieuws kwam; dat waren de berichten over de schokkende beelden en mensen die wegliepen uit de zaal en zelfs een man die flauwviel – toen de film eenmaal in Nederland te zien was. Doorgaans neem ik dit soort verhalen met een korreltje zout en is het vaak slimme marketing om de film lekker omhoog te stuwen. De gruwelijke beelden vielen achteraf mee, maar veel belangrijker: deze film neemt de Amerikaanse filmindustrie, de cosmetische industrie en het ideaal van de eeuwige jeugd op de hak. En daar slaagt de film met vlag en wimpel in. Demi Moore speelt een glansrol en het wordt wel gezien als haar grote comeback rol en het sounddesign en de soundtrack maken de film helemaal af. En dus gemaakt door de Franse vrouwelijke regisseur Coralie Fargeat. De film draait nu nog in de bioscoop. Ga hem zien!
2. Poor Things Dit mag dan ook een Engels/Amerikaanse film zijn. Hij is wel gemaakt door de Griekse filmmaker Yorgos Lanthimos, die ons keer op keer verrast met zijn licht absurdistische films. Ik zag deze film op het IFFR 2024 toen hij daar als de verrassingsfilm werd vertoond. Hoewel de film al in sommige bioscopen in 2023 te zien was, kwam hij officieel pas in februari 2024 uit. De film is ontzettend origineel, absurdistisch en komisch. Het camerawerk en het kleurgebruik zijn fantastisch. Dit is zo’n film om je vingers bij af te likken. De film is nu te zien op Disney+.
3. Dream Scenario Een Amerikaanse film maar gemaakt door een Noorse filmmaker. Deze Kristoffer Borgli maakte eerder al de film Sick of Myself, die ik al recenseerde voor dit filmblog. Ook dit is een originele film waarin een professor (geweldige rol van Nicolas Cage) opduikt in de dromen van mensen. Dit is in eerste instantie nog grappig en onschuldig, maar het neemt al snel minder grappige vormen aan. Dit is zo’n film die mij al snel deed aan het werk van Charlie Kaufmann. De film is niet perfect – daarvoor had het allemaal nog wel iets scherper en beter uitgewerkt mogen worden – maar is het prijzen waard en we moeten deze nieuwe lichting filmmakers goed in de gaten gaan houden. De film is nu te zien op Prime Video
4. How to Have Sex Deze film van de Engelse Molly Manning Walker zag ik tijdens het IFFR dit jaar. Het is een ijzersterke film en ik schreef er voor FilmVandaag deze recensie over. De film is te zien op Pathé Thuis of MUBI.
5. Kneecap Deze enerverende film zag ik nog niet zo heel lang geleden en ik schreef er voor FilmVandaag deze recensie over.
6. Juror #2 Deze nieuwe film is misschien wel zijn zwanenzang van de inmiddels 94-jarige Clint Eastwood en zag ik deze maand nog. Ik was behoorlijk onder de indruk. Het is een rechtbank film. Daar hou ik op zich al wel van maar dat maakt het niet altijd meteen een goede film. In deze film wordt een man opgeroepen om plaats te nemen in de jury van een zaak die dient. Eenmaal in de jury komt hij tot de ontdekking dat hij direct bij de zaak betrokken is en dat gebruikt hij om de overige juryleden te beïnvloeden. Meer vertellen zou zonde zijn. Eastwood maakt er een interessante film van met voldoende vaart en goed acteerwerk en het is een film die je laat nadenken. Hulde voor deze oude baas. De film is vanaf 20 december te zien op HBO Max.
7. The Holdovers Deze film van Alexander Payne zag ik aan het begin van 2024 en was meteen een schot in de roos. Voor Focus op Film schreef ik er deze recensie over. De film is nu op Pathé Thuis en op SkyShowtime te zien.
8. Hit Man Wel een Hollywood film maar net als Alexander Payne, een man die zich creatiever toont dan de doorsnee. Richard Linklater maakte al een hoop mooie films (van komedie tot drama) en komt nu met een verrassend leuke komedie. Opkomende ster Glenn Powell – dit jaar niet te missen trouwens – is een sullige leraar die in zijn vrije tijd bijklust voor de politie. Als hij moet invallen en zich voor moet doen als een huurmoordenaar, doet hij dat verrassend goed. Zo goed dat hij steeds wordt ingezet en met steeds meer vermommingen moet komen. Totdat hij een mooie dame tegenkomt die haar man uit de weg wil ruimen. Ik heb zelf erg genoten van deze film. De film is te zien op Pathé Thuis.
9. The Wild Robot Dit was de laatste film die ik samen met René recenseerde voor onze rubriek Michel Versus René. Ik zie relatief weinig animatie films maar deze verraste mij echt. Het was mooi, ontroerend, grappig en gewoon heel goed gemaakt. Lees de bespreking er maar op na. De film is vanaf 18 december te zien op Pathé Thuis.
10. Godzilla Minus One Een Godzilla film? Jazeker maar dan wel een Japanse. Terug naar de oorsprong en dat hebben ze fantastisch gedaan. Voor de Nachtvlinders schreef ik er deze recensie over. De film is te zien op Netflix.
Dan nog wat eervolle vermeldingen die de lijst net niet gehaald hebben: De Terugreis en Neem me Mee (twee uitstekende Nederlandse films) The Great Escaper met waarschijnlijk de laatste rol van Michael Caine. De documentaire Made in England over de Britse regisseurs Michael Powell en Emeric Pressburger. Society of the Snow die begin dit jaar op Netflix stond. En tenslotte een bijna onopgemerkte en ondergewaardeerde Netflix film Rebel Ridge.