Ook nog gezien: Killers of the Flower Moon, The Caine Mutiny Court-Martial, Neem Me Mee, Wonka

Over de nieuwe film van Martin Scorsesse Killers of the Flower Moon is al zoveel gezegd en geschreven dat een volledige recensie een tikkeltje overbodig is. Op Facebook had ik al gezegd dat als ik de film vorig jaar nog gezien had, deze zeker in mijn top 10 van beste films terecht zou zijn gekomen. Deze 3,5 uur durende film kon mij wel bekoren. Een goed verhaal, uitstekend acteerwerk van DiCaprio, de Niro en Lilly Gladstone, een functionele en broeierige score/soundtrack en prachtig camerawerk. Nog in enkele bioscopen te zien en op Apple TV+ en Pathé Thuis.

In de In Memoriam van 2023 haalde ik, de dat jaar overleden regisseur William Friedkin al aan. Daarin schreef ik ook over zijn laatste film The Caine Mutiny Court-Martial. Tot mijn verrassing stond deze film niet veel later op de streamingdienst SkyShowtime. Deze film is gebaseerd op een boek uit 1953 van Herman Wouk. Daar werd ook een toneelstuk van gemaakt. Het werd ook al eens verfilmd in 1954 met Humphrey Bogart. In deze versie zien we Kiefer Sutherland (die steeds meer op zijn vader begint te lijken) als Queeg, een kapitein die moet getuigen in een zaak waarin marineofficier Maryk (Jake Lacey) terecht staat voor muiterij omdat hij tijdens een storm, het opperbevel overnam van de kapitein. Een vliegenier moet de officier verdedigen maar twijfelt gaandeweg aan de motieven van zijn cliënt. Een rechtbankdrama pur sang. Ik hou er van. Alles gebeurt in de rechtszaal. Geen flashbacks puur de verhoren. Met een verrassend einde is dit een behoorlijk afscheid van de regisseur die ons een paar iconische films gaf.

Neem Me Mee is een feelgoodfilm van Will Koopman. Zes 70-plussers gaan met een busje op vakantie. Ze kennen elkaar niet en natuurlijk klikt het in het begin ook niet met elkaar. De jonge reisleider heeft de hele onderneming behoorlijk onderschat en dat is natuurlijk een goed uitgangspunt voor een film met een lach en een traan. De film heeft grote namen aan boord zoals Jeroen Krabbe, Renée Soutendijk, Kees Hulst, Geert de Jong en Minne Koole. Het scenario is Frank Houtappels en dan weet je dat het goed zit. De film is nu nog in de bioscoop te zien.

Wonka is het verhaal vóór Charlie and the Chocolate Factory. Die laatste kennen we allemaal. Er is een jaren 70 versie met Gene Wilder en een jaren 2000 versie met Johnny Depp. In deze nieuwe film zien we een jonge Willy Wonka (Timothée Chalamet) die dan nog de grote Willy Wonka moet worden. Wel leuk want dit is een verhaal dat ik niet kende. Regisseur Paul King – het meest bekend van de Paddington-films) weet er een heerlijke, vrolijke film van te maken met als hoogtepunt Hugh Grant als zingende en dansende Oempa Loempa. Ik heb erg genoten van deze film. Wonka draait nog in de bioscoop en vanaf 29 januari is de film op Pathé Thuis te zien.

Ferrari – 2023 – Bioscoop – (FilmVandaag recensie)

Het is even geleden dat regisseur Michael Mann een film afleverde. Zijn laatste film, Blackhat (2015), dateert van 2015 en kon niet bepaald rekenen op lovende recensies. Je zou je bijna afvragen: waar is de man gebleven die ons iconische films als Heat (1995), The Insider (1999), Collateral (2004) en Public Enemies (2009) bracht? Zou hij het nog kunnen? Na het zien van Ferrari (2023) is het antwoord daarop volmondig ja.

verder lezen

The Holdovers – 2023 – Bioscoop

Regisseur Alexander Payne is de meester in de verfijnde, tragikomedie. De meest bekende zijn Election, About Schmidt, Sideways, The Descendants en Nebraska. Zijn laatste film Downsizing uit 2017 is een mislukt uitstapje geweest. Het was ook geen komedie en dat merk je meteen. Gelukkig is hij nu terug met het meer dan uitstekende The Holdovers. Voor deze film wist hij ook weer acteur Paul Giamatti te strikken die eerder meespeelde in Sideways.

Lees verder “The Holdovers – 2023 – Bioscoop”

Slotherhouse – 2023 – Bioscoop – (De Nachtvlinders recensie)

Als je een luiaard jonge studentes wil zien openrijten, of het beest wil zien autorijden of selfies wil zien maken met een smartphone, dan zit je goed met Slotherhouse. De titel is natuurlijk een verwijzing naar slaughterhouse. We hebben hier te maken met een horrorkomedie en dat is ook wel de beste omschrijving.

verder lezen

Society of the Snow – 2023 – Netflix – (FilmVandaag recensie)

Society of the Snow (2023), de nieuwe film van regisseur J.A. Bayona, opent met een voice-over van Numa Tarcatti (Enzo Vogrincic Roldán): één van de jonge rugbyspelers die met vlucht 571 op 13 oktober 1972 van de hoofdstad van Uruguay, Montevideo, naar Santiago, Chili vloog en crashte in het Andesgebergte. Klinkt dit verhaal bekend? Dat kan kloppen, het werd al eerder in 1993 verfilmd onder de titel Alive (1993).

verder lezen

ImdB’s In Memoriam 2023

De ‘entertainers’ die overleden in 2023

Ik wil er graag een paar namen uitlichten:

Regisseur William Friedkin: overleed op 87-jarige leeftijd. Een regisseur die een beetje vergeten is. Zijn laatste film dateert van dit jaar: een nieuwe verfilming van het toneelstuk The Caine Mutiny Court-Martial met Kiefer Sutherland. Maar om zijn laatste films zal hij niet herinnerd worden maar wel om deze films. Misschien dat ik toch nog wat van zijn films moet herzien.

Acteur Treat Williams overleed op 71-jarige leeftijd. Een acteur die altijd een beetje onderschat is voor mijn gevoel. Wellicht omdat hij vrijwel altijd een bijrol speelde. Toch blijft hij voor mij memorabel in de film Prince of the City (1981) een politiefilm met een hoge waardering. Ook zijn rol in het epos Once Upon A Time in America mag er zijn.

Acteur Tom Sizemore is ook zo’n onderschatte en ondergewaardeerde acteur. Dat komt zeer waarschijnlijk ook door zijn onvoorspelbare karakter en problemen met drank, drugs en vrouwen en huiselijk geweld. Geen lieverdje dus. Hij heeft veelvuldig in de bak gezeten voor allerlei delicten. Tot aan zijn dood was hij behoorlijk actief, er staan maar liefst 24 films klaar om uit te komen in de komende twee jaar. Als dat nog gebeurd. Het was de laatste jaren wel meuk wat hij maakte. Zonde, want hij was een klassiek getrainde en opgeleide theater acteur die echt wel wat in zijn mars had. Hij had in ieder geval mooie rollen in Saving Private Ryan, Black Hawk Down en Heat.

Acteur Alan Arkin overleed op 89-jarige leeftijd en is een Oscarwinnaar. Een graag geziene acteur die zo’n beetje alles kon spelen. Zie dit overzicht. Hij was legendarisch in Little Miss Sunshine en Glengarry Ross.

Maestro – 2023 – Netflix – (FilmVandaag recensie)

Acteur Bradley Cooper was jaren bezig met Maestro (2023), zijn tweede film als regisseur over het complexe leven van de Joods-Amerikaanse componist en dirigent Leonard Bernstein. Martin Scorsese en Steven Spielberg, toch niet de minste, traden op als producent. Dat Cooper een passie voor muziek heeft, bleek al in zijn regiedebuut A Star Is Born (2018).

verder lezen

Welke films je vooral niet moet missen in 2024

Naar de volgende films kijk ik vooral erg uit. Ik denk ook dat jullie deze zeker niet moeten missen.

The Holdovers.

De nieuwe film van regisseur Alexander Payne. Zijn laatste film Downsizing uit 2017 was een ontzettende tegenvaller maar verder heeft hij nog nooit teleurgesteld. De film heeft op ImdB al een 8.1. Paul Giamatti, een van zijn vaste acteurs, heeft de hoofdrol. De film is vanaf 11 januari te zien in de bioscoop.

Lees verder “Welke films je vooral niet moet missen in 2024”

De Beste Films van 2023 (Volgens Michel)

Was 2023 een goed filmjaar? Jazeker wel. Heb ik alle films gezien? Nee, natuurlijk niet. Maar ik heb er sowieso 10 voor deze lijst.

  1. Oppenheimer. Ik kijk uit naar elke nieuwe film van regisseur Christopher Nolan. Een regisseur die zelden of nooit teleurstelt. Tijd, in elke facet, speelt een belangrijke rol in al zijn films. Of dat nu het verstrijken van de tijd is of het manipuleren van tijd of tijd als leidraad in het verhaal, het zit er altijd in. In Oppenheimer spelen tijdlijnen een belangrijk onderdeel van het geheel. De film gaat over J. Robert Opppenheimer, de uitvinder van de atoombom. Geen gemakkelijke film, het is zware kost en er zit heel veel tekst in maar het is allemaal de moeite waard.
  2. Babylon. Ik zag deze film vroeg in het jaar. Nog voor het IFFR begon. Op het grote witte doek raakte ik helemaal betoverd door dit uitbundige en krankzinnige verhaal over Hollywood in de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw. Voor Focus op Film schreef ik er deze recensie over.
  3. Banshees of Inesherin. Deze film zag ik op dezelfde dag na de film Babylon. Hiermee kun je heerlijk op adem komen en toch geboeid raken door deze wonderlijke vertelling. Voor Focus op Film schreef ik er deze recensie over.
  4. The Fabelmans. De meest persoonlijke film van regisseur Steven Spielberg. Een prachtige film die serieuzer en minder speels bleek dan van tevoren gedacht. Voor Focus op Film schreef ik er deze recensie over.
  5. The Whale. Alom bejubelde en geprezen film met een Oscar voor comeback kid Brendan Fraser. De film wist mij wel te raken al zijn er recensenten die daar anders over denken.
  6. Anatomy of a Fall. Indrukwekkende film die vele prijzen won. Voor FilmVandaag schreef ik er deze recensie over.
  7. Past Lives. Prachtige Koreaanse film over jeugdliefde en liefde in het algemeen. Omzeilt alle clichés in het genre en is daarom zo sterk. Nu nog in vele bioscopen te zien dus grijp je kans.
  8. The Killer. Ik kijk ook altijd uit naar een nieuwe film van regisseur David Fincher. Iemand die ook nooit teleurstelt. Is deze film zijn beste? Nee, dat niet maar dat hoeft ook niet. Maakt hij de verwachtingen waar? Nee, dat ook niet. Maar het blijft onmiskenbaar een echte Fincher. Voor FilmVandaag schreef ik er deze recensie over.
  9. The Creator. Dit is gewoon de beste sciencefictionfilm van dit jaar. Prachtig vormgegeven in een verhaal waar je wel je kop bij moet houden. Voor De Nachtvlinders schreef ik er deze recensie over.
  10. Talk to Me. En van alle horrorfilms die ik dit jaar zag (en dat waren er niet zoveel) vond ik deze het best en het meest origineel.

Nog wat eervolle vermeldingen die ook zo in de lijst hadden gekund maar het net niet gehaald hebben:

Barbie. Want toch heel leuk en behoorlijk feministisch.

Guardians of the Galaxy Vol.3 Waarschijnlijk de laatste Marvelfilm die nog weet te overtuigen en ook nog een gevoelige snaar wist te raken. Deze film is besproken in de Michel Versus René.

Indiana Jones and the Dial of Destiny Het was even wennen: een oude Indy in de huidige tijd maar binnen no time zit je weer in een gigantisch avontuur zoals we dat gewend waren van de vorige delen. Voor Focus op Film schreef ik er deze recensie over.

To Leslie Een prachtige film en aangrijpende film met een glansrol voor Andrea Riseborough. Voor FilmVandaag schreef ik er deze recensie over.