I Wanna Dance with Somebody is een muzikale biopic over Whitney Houston. Het is niet de eerste film over haar: in 2015 regisseerde actrice Angela Bassett de film Whitney over haar leven. Bovenstaande is de, door de familie geautoriseerde film. Geen slechte film maar omdat de regisseur echt alles wil laten zien voelt de film soms wat fragmentarisch aan en maakt de film soms ook behoorlijke sprongen in de tijd. Daardoor krijgt het ook wel een beetje een ’toen en toen’-gehalte. De Engelse actrice Naomi Ackie speelt haar overtuigend en Stanley Tucci heeft een mooie rol als haar trouwe producent.
Bullet Train is een heerlijke actie-komedie met Brad Pitt als huurmoordenaar Ladybug (what’s in a name) die volledig zen door het leven gaat en nog één laatste klus moet klaren. Het enige wat hij moet doen is een koffertje uit de hogesnelheidstrein van Japan halen en die afgeven aan zijn baas. Hoe moeilijk kan dat zijn? Jammer voor hem zijn er meer kapers op de kust. Laat actie en humor maar aan regisseur David Leitch over, die je vast kent van films als Atomic Blonde, Deadpool en Hobbs & Shaw uit de Fast & Furious-franchise. Over the top actie, veel humor en felle kleuren in een verhaal dat uiteindelijk wel een beetje vergezocht is. Maar ach, wat maakt het uit.
In Plane zien we Gerard Butler als piloot annex actieheld als zijn vliegtuig in noodweer terechtkomt en hij een noodlanding moet maken op een Filipijns eiland. Dat eiland zit vol met militie en ander gespuis. Hij krijgt hulp uit onverwachte hoek, namelijk de voor moord veroordeelde crimineel Louis die ook op de vlucht zat. Butler in een rol die hem als gegoten zit, denk aan de Fallen-reeks waar hij als geheim agent steeds de president uit benarde situaties moet redden. De film ziet er gelikt uit, is spannend en onderhoudend en oh ja, er is al een vervolg aangekondigd, Ship. Waar zou dat zich nou toch op afspelen?
Klem de film, zo noem ik hem maar even. Drie seizoenen lang wist regisseur Frank Ketelaar ons aan de buis gekluisterd te houden met de serie Klem. Een serie waarin de bovenwereld in de vorm van de sullige belastinginspecteur Hugo Warmond (Barry Atsma) samenkomt met de onderwereld in de vorm van crimineel Marius Milner (Jacob Derwig). De film gaat verder waar seizoen 3 eindigde. Marius en Kitty zitten al weer een tijdje in Toscane, Italië en Marius lijkt zijn leven te hebben gebeterd. Hugo en zijn nieuwe vriendin Sophie (Ellen Parren) gaan met Hugo’s dochter Suzan op bezoek. Al snel blijkt dat Marius zijn streken toch nog niet helemaal verleerd is en voor je het weet zijn de twee ‘vrienden’ weer tot elkaar veroordeeld. Zo spannend als de serie wordt het nooit maar het voelt allemaal wel weer heel vertrouwd aan. Het is natuurlijk een pluspunt als je de serie ook gezien hebt want dat draagt wel bij aan het kijkplezier. De rol van de Amsterdamse crimineel zit Derwig als gegoten en hoewel deze film wellicht overbodig was, geeft het je toch het gevoel dat wij, de kijker, nog lang niet klaar zijn met Marius en Hugo. Vergeet daarbij ook niet het schrijf- en regietalent van Ketelaar die toch ook nu weer een verrassend scenario schreef met de nodige twisten. Kortom, toch weer genoten van Klem.