Afgelopen jaar schreef ik voor FilmVandaag 23 recensies, voor De Nachtvlinders schreef ik er 13 en voor Focus op Film schreef ik er ook nog eens 34 (dat zijn alle films, series, klassiekers, Michel VS René besprekingen bij elkaar). En waarschijnlijk heb ik een veelvoud daarvan aan films gezien. En dan nog heb ik niet alles kunnen zien wat ik wilde zien. Ieder jaar mis je toch altijd wel een paar grote titels. Desondanks heb ik toch weer een mooie TOP 10 kunnen samen stellen.
- Drive My Car – Dit is mijn absolute nummer een van dit jaar. Ik zag hem aan het begin van het nieuwe jaar en nog steeds spookt deze wonderschone Japanse film door mijn hoofd. Voor FilmVandaag schreef ik er deze recensie over.
- Alcarrás – Een Spaanse film die ik eigenlijk helemaal niet tegenkom in de jaarlijstjes. Mij deed de film in ieder geval wel wat en ik raakte helemaal betoverd door deze film. Voor FilmVandaag schreef ik er deze recensie over.
- Licorice Pizza – Hoewel ik erg uitkeek naar de nieuwe film van regisseur Paul Thomas Anderson, zag ik deze film pas laat in het jaar. Ik werd gelukkig niet teleurgesteld. Gek genoeg deed deze film mij vooral denken aan het vroege werk van Anderson. Denk aan films als Hard Eight, Boogie Nights en vooral ook Punch Drunk Love. Al komt dat vooral door de associatie wijlen Philip Seymour Hoffman en matrassen versus Cooper Hoffman (zoon van) en waterbedden. Heerlijke film zonder noemenswaardig plot, naturel spel, heerlijk tijdsbeeld en een paar heerlijk geschifte gastrollen van Sean Penn, Tom Waits en vooral Bradley Cooper.
- The Worst Person in the World – Ook de nieuwe film van Joachim Trier zag ik pas laat maar is ook zeer de moeite waard. Moet je het hoofdpersonage nu juist omarmen of is ze gewoon super irritant? En dat de hele film lang.
- The Innocents – Deze kleine Noorse film is behoorlijk verontrustend en daarom zo goed. Voor Focus op Film schreef ik er deze recensie over.
- Everything, Everywhere All At Once – Ergens halverwege het jaar had opeens iedereen het over deze film. Ik had er eerlijk gezegd niets over gehoord of gezien. Ook wat later pas gezien maar dit is een behoorlijk verrassende en verfrissende film. Ook wel een beetje druk en misschien net iets te lang maar toch goed genoeg voor deze lijst.
- Elvis – Ik weet dat de meningen behoorlijk verdeeld zijn over deze film en inderdaad hij is zeker niet vlekkeloos maar ik vond het toch een hele ervaring. Zeker als je hem in de bioscoop ziet.
- Zee van Tijd – Prachtige Nederlandse film over rouwverwerking. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
- Good Luck to you, Leo Grande – Heerlijke en gedurfde film met een prachtige rol van Emma Thompson. Het voelde soms aan als een toneelstuk en dat is helemaal niet erg.
- Top Gun: Maverick – Van alle blockbusters dit jaar is deze wel het meest geslaagd. En voor een vervolgfilm misschien nog wel beter dan de eerste. Stoer, snel maar ook ontroerend.