1.
Moonlight (R: Barry Jenkins) (2016). De onverwachte grote winnaar van de Oscars dit jaar. En terecht. Een prachtig gelaagde film over over een Afro-Amerikaanse jongeman die worstelt met zijn geaardheid. We zien hem in zijn jeugd, puberteit en volwassenheid. Een thema dat nog steeds in de taboesfeer zit binnen de Afro-Amerikaanse gemeenschap.
2.
Manchester by the Sea (R: Kenneth Lonergan) (2016). Over dit pareltje schreef ik de volgende recensie voor de website Filmvandaag.nl. Een aanrader.
3.
OJ: Made in America (R: Ezra Edelman) (2016). Dit is zonder twijfel de best gedocumenteerde en vooral gedetailleerde documentaire die ik dit jaar gezien heb. Je moet er even voor gaan zitten, 10 uur lang, opgedeeld in 5 delen van ieder 2 uur. Uitgezonden door de VPRO begin dit jaar. Alle aspecten die invloed hadden op de grootse rechtszaak ooit, komen hier aan bod. Met veel nooit eerder vertoond materiaal.
4.
Brimstone (R: Martin Koolhoven) (2016). Een western van Nederlandse makelij. Voor Filmvandaag.nl schreef ik deze recensie. Niet te missen.
5.
The Handmaiden / Ah-ga-ssi (R: Chan-wook-Park) (2016). Een heerlijke Zuid-Koreaanse sexy thriller, die je volledig op het verkeerde been zet. Om te proberen.
6.
Dunkirk (R: Christopher Nolan) (2017). Los van dat ook ik best wel wat heb aan te merken op het met name het narratieve aspect van de film, trek ik deze film toch wat breder. Het is namelijk een meesterlijke film die angstig realistisch is, prachtig in beeld gebracht door de Nederlander Hoyte van Hoytema (vooral op 70 mm) en met een ijzingwekkende soundtrack van Hans Zimmer.
7.
Blade Runner 2049 (R: Denis Villeneuve) (2017). Het langverwachte vervolg op Blade Runner uit 1982. Helemaal in de stijl van de klassieker maar met nieuwe gezichten (Gosling en Hoeks) weet Villeneuve er een visueel knap gemaakte film van te maken waarin beeld en muziek helemaal een worden. Hoeks imponeert in haar eerste grote Hollywoodrol. Kleine minpuntjes zijn de lange speelduur en het redelijk dunne maar wel intrigerende verhaal.
8.
Shot Caller (R: Ric Roman Waugh) (2017). Over deze harde gevangenisfilm schreef ik destijds deze recensie voor Filmvandaag.nl
9.
Baby Driver (R: Edgar Wright) (2017). Dit is misschien wel de film waar ik me het meest mee vermaakt hebt. Een heerlijke mix van auto-achtervolgingen, humor, actie en waanzinnige muziek die helemaal synchroon is met het tempo van de film (met name de goed gefilmde autoritten). Op en top genieten.
10.
Wakefield (R: Robin Swicord) (2017). Dit was voor mij misschien wel de meest verrassende film van het jaar. Zeker qua originaliteit en verhaal. Niet op alle vlakken altijd even geloofwaardig maar die maakt Bryan Cranston ruimschoots goed. Wat een geweldige acteur is dit. Ik schreef destijds deze recensie voor Filmvandaag.nl
