Suburbicon van regisseur George Clooney is gebaseerd op een oud script (1986) van de broers Joel en Ethan Coen. Dit script lag volgens zeggen al jaren op de plank en dat zegt misschien al genoeg. Suburbicon is met een recht een vreemde film geworden. En wat wil Clooney nu eigenlijk zeggen of laten zien met deze film?
De film speelt zich af in de jaren 50 van Amerika en Suburbicon is een vredelievende, kleine buitenwijk waar alles lieflijk en perfect lijkt. Met de nadruk op lijkt. Want er mag dan onrust in Suburbicon zijn vanwege het Afro-Amerikaans gezin Mayers dat er is komen wonen. De echte onrust en spanning zit bij het blanke gezin Lodge. Gardner Lodge (Matt Damon) en zijn vrouw Rose/Margaret (Julianne Moore) en zoontje Nicky (Noah Jupe) krijgen te maken met geweld. Maar wat speelt er werkelijk?
Clooney bewerkte met zijn vaste schrijver Grant Heslov het script en combineerde het bestaande Coen script met een script waar Clooney en Heslov al aan werkte (over een zwart gezin dat in een blanke buitenwijk slachtoffer wordt van racisme en pesterijen). Deze samenvoeging had een scherpe satire kunnen worden op de twee tegenstellingen maar wordt het niet.
De verhaallijnen zijn niet in balans waardoor het Afro-Amerikaanse aspect onderbelicht en te weinig diepgang mee krijgt en het verhaal over blanke gezin krijgt net teveel maar mist humor, spanning, diepgang tot er uiteindelijk maar een fletse film overblijft. Je kunt je met niemand identificeren en je krijgt voor geen enkel karakter enige empathie.
Op visueel gebied ziet de film er wel goed uit ( camerawerk van Robert Elswit) maar de score van componist Alexandre Desplat past ook niet. Af en toe voel je de pen van de Coen broers qua humor en stijl maar deze film wringt aan alle kanten.
Moest Suburbicon een zwarte komedie worden? Een thriller? Of juist een maatschappij kritische film? Het is daarentegen een rommelige film geworden die nergens echt overtuigt.
Suburbicon (The Searchers) is nu overal te koop en te huur op DVD en Blu-ray
