Jojo Rabbit (2019) van regisseur Taika Waititi is een komische film over een jongetje Jojo (Roman Griffin Davis) ten tijde van de Tweede Wereldoorlog en die Adolf Hitler (Taika Waititi) als zijn denkbeeldige vriend heeft en opgroeit met zijn alleenstaand moeder Rosie (Scarlett Johansson). Het is een absurd en gevoelig onderwerp maar Waititi komt er goed mee weg. Toegegeven, er valt best wel wat te lachen in deze komedie. Regisseur Waititi, die zelf de rol van Hitler speelt neemt het allemaal niet te serieus en zet vooral ook Hitler te kakken. De jonge acteur die Jojo speelt is een talent op zich. Leuke bijrollen van Johansson als de moeder, Sam Rockwell als kapitein Klenzendorf en Rebel Wilson als Fraulein Rahm. In de uitwerking is Waititi wellicht weer iets te simplistisch maar het staat het verhaal en het plezier niet echt in de weg.
Bad Boys for Life (2020) Vijfentwintig jaar na Bad Boys uit 1995 en zeventien jaar na Bad Boys 2 is hier dan Bad Boys for Life. Het Belgische regisseurs duo Adil en Billal mochten deze grote Hollywood film regisseren en dat doen ze met veel flair en plezier. Bij de opening van Bad Boys voor Life zien we Mike (Will Smith) en Marcus (Martin Lawrence) met hoge snelheid door de straten van Miami scheuren en dat is niet voor niets. Het waarom laat meteen zien dat de twee agenten met recht een heel stuk ouder zijn en dat ze andere prioriteiten hebben. Marcus nog meer dan Mike en dat zet de vriendschap en hun samenwerking op scherp. Maar door een gebeurtenis moeten de twee agenten wel samenwerken en dat levert een spannende film met de gebruikelijke actie en humor op. In de aanloop naar dit nieuwe deel heb ik ook nog deel 1 en 2 gezien. Het blijven goed te genieten films.
The Call of the Wild (2020) is al zo vaak verfilmd dat je afvraagt waarom er weer een film uitkomt met hond Buck die zowel steeds van omgeving als van baasje wisselt. Een aantal van die baasjes zijn Harrison Ford als John Thornton en Omar Sy als Perrault. Wat deze film bijzonder maakt is dat de hond volledig uit de computer komt. Bij het zien van de film twijfelde ik in het begin nog wel maar op een gegeven moment zie je bewegingen die te kunstmatig zijn voor een hond. Het feit dat je toch twijfelt zegt genoeg over hoe levensecht het is. Ondanks dat maakt het de film niet minder afstandelijk. Ook de rollen van Ford en Sy zijn erg prettig en omdat er steeds gewisseld wordt tussen omgeving en baasje heb je als kijker het idee dat je naar meerdere verhalen in één film kijkt.
Suriname (2020) is de film die grotendeels door Pathé Thuis geproduceerd is. De film gaat zoals de titel al doet vermoeden over Suriname. Winston Righter (Rodney Lam) stelt zich verkiesbaar als president van Suriname maar al snel blijkt dat hij een verleden heeft. De hoofdrolspelers uit zijn verleden duiken weer op en binnen de kortste keren is het oorlog. Rodney Lam schreef samen met Rodney Leysner het script. Danny Leysner deed de regie. Suriname is zo’n typisch filmdebuut met ongetwijfeld goede intenties maar waar van alles misgaat. Een rammelend scenario, ondermaats acteren, een potpourri van accenten – de meeste niet Surinaams en ook niet geloofwaardig, houterige dialogen en plotgaten. De meeste aandacht is nog uitgegaan naar de actiescènes die dan eigenlijk weer te goed zijn voor de rest van de film. Een gemiste kans dus.
Like a Boss is een komedie die je ook snel kan vergeten. Twee vriendinnen Mia (Tiffany Haddish) en Mel (Rose Byrne) runnen een cosmeticabedrijf. Twee totaal verschillende persoonlijkheden. Als zich de kans voordoet om over genomen te worden door een miljoenenbedrijf lijkt het tij te keren. Aan het hoofd van dat bedrijf staat Claire Luna (Salma Hayek). Niets is minder waar. Langdradige, flauwe komedie. Snel vergeten dus.