Ook nog gezien: Deerskin, A Rainy Day in New York, Contagion en Cold Case Hammarskjöld

Deerskin (2019) van regisseur Quentin Dupieux is een behoorlijk absurde maar hoogst originele film. De jonge Franse regisseur maakte eerder al de vreemde films Rubber(2010) en Wrong (2012).

George (Jean Dujardin) bemachtigt eindelijk het 100% herten leren jasje waar hij al zo lang naar op zoek was. Bij de tweedehands aankoop krijgt hij ook nog een videocamera mee. Hij raakt zo geobsedeerd door het jasje dat hij er na verloop van tijd gesprekken mee voert. Hij doet zich voor als filmmaker en weet de barvrouw Denise (Adèle Haenel) zo ver te krijgen dat zij hem helpt en financieel steunt. Als hij besluit dat hij de enige wil zijn die met een jacket rondloopt, zijn er draconische maatregelen nodig omdat voor elkaar te krijgen. Het wordt nog behoorlijk bloederig allemaal.

Dujardin die de meeste zullen kennen van de prachtige film The Artist (2011) speelt hier een totaal andere rol. Het is op zich grappig om hem in zo’n rol te zien. Haenel, een jonge maar gevierde actrice geeft mooi tegenspel. Haenel was vorig jaar nog te zien in het prachtige Portrait de la jeune fille en feu (2019).

De film is absurdistisch, vreemd, grappig en verontrustend. Zo vreemd als het verhaal klinkt is het ook maar het is knap dat Dupieux er toch een onderhoudende film van weet te maken. Dat de speelduur slechts 77 minuten is, helpt natuurlijk ook.

Woody Allen is met zijn vijfentachtig jaar ook niet te stoppen en schrijft en regisseert nog bijna jaarlijks een film. Het moge duidelijk zijn dat hij ook al jaren over zijn hoogtepunt heen is maar dat weerhoudt hem er niet van. Zijn films zijn dan misschien niet meer zo relevant, sprankelend en scherp als weleer maar echt vervelen doe je je nooit met een film van Allen.

In A Rainy Day in New York (2019) volgen we het jonge stel Gatsby Welles (Timothèe Chamalet) en Ashleigh Enright (Elle Fanning) die een weekend naar New York gaan omdat Ashleigh daar een regisseur gaat interviewen. Wat een romantisch weekend voor het koppel had moeten worden ontaard in een grote deceptie.

Meer heeft het verhaal ook niet om het lijf. De grote aantrekkingskracht zit hem in de twee hoofdrolspelers. De uitermate getalenteerde Chamalet en Fanning. Chamalet is het grote, nieuwe talent. Fanning (een van de zusjes) loopt al wat langer mee maar laat ook hier weer zien hoe goed ze is. Verder zijn er leuke bijrollen van Selena Gomez, Jude Law en Liev Schreiber.

Contagion (2011) van Steven Soderbergh is de ideale quarantainefilm. Het is in ieder geval de meest realistische film van een rijtje pandemie films. Outbreak (1995) is toch meer een popcornfilm. Ik had hem al eens eerder gezien maar nu met de huidige coronacrisis extra actueel. Wat vooral opvalt is het aantal overeenkomsten met de huidige tijd. Termen waar we eerder zelden van gehoord hadden klinken ineens bekend. Maar ook de tijdlijn van één besmetting naar een pandemie lijkt verdacht veel op het virus waar we nu mee dealen. Omdat het een film is gaat het allemaal wel wat snel en de film is ook niet vrij van clichés. Het is in ieder geval een wijze les en een wake-up call van jewelste.

Cold Case Hammarskjöld (2019) is een documentaire van de Deense regisseur Mads Brügger. Hij is daarnaast ook schrijver en producent. Op zijn cv staan meerdere documentaires en een speelfilm.

Cold Case gaat over de dood van de Zweedse diplomaat en secretaris-generaal van de VN Dag Hammarskjöld in de jaren ’60. Samen met privé detective Göran Björkdahl gaat hij op onderzoek uit en trekt daarvoor naar Congo waar Hammarskjöld verongelukte met zijn vliegtuig. De uitkomst van deze cold case zaak is op zijn zachtst gezegd een verrassende. En intrigerend ook. De vorm waarin Brügger het gegoten heeft is ook opmerkelijk. Zittend in een hotelkamer laat hij zijn verhaal door twee verschillende secretaresses uittikken. Dit gemonteerd met beelden van zijn zoektocht. Een rare constructie die niet echt iets toevoegt. Je kan wel wat vraagtekens zetten bij alle bevindingen en niet alles is even overtuigend. Fascinerend is het wel maar je moet er even voor gaan zitten want met ruim twee uur speeltijd is het aan de lange kant.

Met dank aan: Remain in Light.

Onze score

Eén antwoord op “Ook nog gezien: Deerskin, A Rainy Day in New York, Contagion en Cold Case Hammarskjöld”

Geef een reactie