Nummer 13: Le Salaire de la Peur (1953) – R: Henri-Georges Clouzot – Frankrijk
Naslagwerk: 1001 Films – blz 274
Een buitengewoon spannende Franse film van regisseur Clouzot. Een maatschappijkritische film die laat zien hoever mensen gaan voor eigen gewin, geld en macht.
Een bedrijf zoekt chauffeurs om voor veel geld twee vrachtwagens met een lading van het uiterst explosieve nitroglycerine via een 500 km lange bergpas naar een raffinaderij te vervoeren. Dit om een oliebrand te blussen. Clouzot werpt in de film zoveel mogelijk hindernissen op om de film extra spannend te maken maar ook om te laten zien wat hebzucht met mensen doet en wat de corrumperende invloed van kapitalisme is.
Twee van de chauffeurs zijn Mario Livi (Yves Montand) en M. Jo (Charles Vanel). Hoe meer ze doen om aan het eind van de rit flink uitbetaald te worden, hoe onsympathieker de mannen worden. Het is ergens ook wel te begrijpen want het is een tijd waarin het geld niet voor het oprapen ligt. Deels door wanhoop maar ook egoïsme speelt een rol. Vooral het einde is sterk dat laat zien dat je zelfs als je de buit binnen hebt je moreel nog een nederlaag kunt lijden.
De film speelt zich grotendeels in Zuid-Amerika af. Het is mooi gefilmd en soms zit je echt op het puntje van je stoel. In het begin van de film zit een fragment in de sloppenwijk dat er op een bepaald moment uitgeknipt is vanwege de politieke lading.
Clouzot begon zijn loopbaan als scenarioschrijver en begon later met regisseren. Na deze film maakte hij in 1955 nog de film Diabolique met Simone Signoret die ook in het naslagwerk voorkomt.
Dat Le Salaire de la Peur nog altijd relevant is blijkt wel uit de programmering van de volgende filmavond van regisseur Martin Koolhoven en filmkenner Ronald Simons. In het thema Trucker Night wordt deze film in een 4K restauratie in het Eye op 9 juli aanstaande vertoont. Het is momenteel uitverkocht maar mochten de bioscopen per 1 juli toch 100 man per zaal toelaten dan komen er heel wat kaarten vrij. Ik zou zeggen: ga deze film zien!