Categorie: 1001 Films Die Je Gezien Moet Hebben Voor Je Dood – Naslagwerk

De 1001 Films die je voor je dood gezien moet hebben. Een naslagwerk met de belangrijkste films uit de filmgeschiedenis.

Geplaatst op

Tokyo Story – 1001 Films

Nummer 14: Tokyo Story (1953) – R: Yasujiro Ozu – Japan

Naslagwerk: 1001 Films – blz 276

“Ozu is niet alleen een geweldige regisseur, maar ook een fantastische leermeester en – als je hem hebt leren kennen – een vriend.” Roger Ebert – criticus 2003

Ik heb de meeste Japanse films en met name van Ozu in het Eye gezien en ontdekt. Zo ook deze Tokyo Story. Zijn films geven een mooi inkijkje in de Japanse cultuur. Het zijn ogenschijnlijk rustige, kalme films waar nauwelijks iets in gebeurt maar die wel een onuitwisbare indruk achter laten.

Lees verder “Tokyo Story – 1001 Films”
Geplaatst op

Le Salaire de la Peur / Wages of Fear – 1001 Films

Nummer 13: Le Salaire de la Peur (1953) – R: Henri-Georges Clouzot – Frankrijk

Naslagwerk: 1001 Films – blz 274

Een buitengewoon spannende Franse film van regisseur Clouzot. Een maatschappijkritische film die laat zien hoever mensen gaan voor eigen gewin, geld en macht.

Een bedrijf zoekt chauffeurs om voor veel geld twee vrachtwagens met een lading van het uiterst explosieve nitroglycerine via een 500 km lange bergpas naar een raffinaderij te vervoeren. Dit om een oliebrand te blussen. Clouzot werpt in de film zoveel mogelijk hindernissen op om de film extra spannend te maken maar ook om te laten zien wat hebzucht met mensen doet en wat de corrumperende invloed van kapitalisme is.

Lees verder “Le Salaire de la Peur / Wages of Fear – 1001 Films”
Geplaatst op

Les Vacances de M. Hulot – 1001 Films

Nummer 12: Les Vacances de M. Hulot (1953) – R: Jacques Tati – Frankrijk

Naslagwerk: 1001 Films – blz 262

“Het belangrijkste personage heeft een onvergetelijke mengelmoes van verbijstering over de moderne wereld, bereidwilligheid om aardig te zijn en precies genoeg buitenissigheid” Simon O’Hagan – The Independent on Sunday 2003

Grofweg zijn er drie films van de Franse regisseur JacquesTati die tot de verbeelding spreken. Playtime, Mon Oncle en Les Vacances de M. Hulot. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik alleen zijn naam als regisseur ken maar dat ik tot deze film nog niets van hem gezien had. Op zich geen schande, des te leuker om zijn oeuvre te ontdekken. Deze film zag ik destijds op Canvas, het Belgische kanaal dat nog wel eens tijd inruimt voor klassiekers.

Lees verder “Les Vacances de M. Hulot – 1001 Films”
Geplaatst op

Brief Encounter – 1001 Films

Nummer 11: Brief Encounter (1945) – R: David Lean – Engeland

Naslagwerk: 1001 Films – blz 206

“Het is schrikbarend gemakkelijk te liegen wanneer je weet dat je toch wel geloofd wordt” Laura Jesson (Celia Johnson)

Brief Encounter is een van de kleinere films van regisseur David Lean ten opzichte van zijn latere films als Lawrence of Arabia en Doctor Zhivago. Maar niet minder belangrijk. Dit liefdesverhaal is de vierde film met een bewerking van schrijver Noël Coward. Het stuk Still Life was een eenakter en vrij kort. Lean maakte het verhaal veel langer en rekte het op naar speelfilmduur.

Lees verder “Brief Encounter – 1001 Films”
Geplaatst op

Sunset Boulevard – 1001 Films

Nummer 10: Sunset Boulevard (1950) – R: Billy Wilder – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 251

“Wij hadden geen dialoog nodig. We hadden een gezicht.” Norma (Gloria Swanson)

Sunset Boulevard heeft een sterke opening. In het zwembad drijft het levenloze lichaam van de werkloze scenarioschrijver Joe Gills (William Holden). In een voice-over horen we hem vertellen over zijn contact met Norma Desmond (Gloria Swanson), een megalomane ster uit de hoogtijdagen van de stomme film. De vrouw die er op haar vijftigste nog als een jong meisje uit wil zien en zich daarvoor met witte doeken laat inpakken. Daardoor oogt ze meer als een duizend jaar oude mummie. Ze woont in een vervallen villa aan Sunset Boulevard. Ze droomt van een comeback. Haar sinistere butler (Erich von Stroheim) was haar favoriete regisseur en tevens haar laatste echtgenoot.

Lees verder “Sunset Boulevard – 1001 Films”
Geplaatst op

The Lost Weekend – 1001 Films

Nummer 9: The Lost Weekend (1945) – R: Billy Wilder – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 203

“Wat ik probeer te zeggen is dat ik geen drinker ben. Ik ben een dronkaard.” Don Birnam (Ray Milland)

The Lost Weekend is de eerste film die dronkaards en alcoholisme een serieus gezicht geeft. In deze film geen vrolijke met dubbele tong pratende clowns maar een ontluisterend beeld van de gevolgen van alcoholisme. Billy Wilder schreef samen met zijn vaste co-scenarist Charles Brackett het script en durfden het aan om iets heel anders te laten zien.

Lees verder “The Lost Weekend – 1001 Films”
Geplaatst op

Double Indemnity – 1001 Films

Nummer 8: Double Indemnity (1944) – R: Billy Wilder – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 196

“Sinds Double Indemnity zijn de twee belangrijkste woorden in films ‘Billy’ en ‘Wilder’.” Alfred Hitchcock – 1944

Billy Wilder schreef samen met auteur Raymond Chandler het scenario van Double Indemnity. Dit op basis van de roman van James M. Cain. Deze film noir gaat over een wanhopige vrouw, een hebzuchtige man, een moord om het geld en een gewelddadig onverwacht verraad. Film noir in optima forma dus.

Lees verder “Double Indemnity – 1001 Films”
Geplaatst op

Invasion of the Bodysnatchers – 1001 Films

Nummer 7: Invasion of the Bodysnatchers (1956) – R: Don Siegel – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 321

  • Regisseur Don Siegel had een rolletje als taxichauffeur in de remake (1978) van deze film. Daarin speelt ook Donald Sutherland.

Voor FilmVandaag schreef ik destijds deze recensie.

Geplaatst op

All That Heaven Allows – 1001 Films

Nummer 6: All That Heaven Allows (1955) – R: Douglas Sirk – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 314

“Het enige wat mr. Sirk me heeft gegeven was zelfvertrouwen (…) Toen ik begon was ik heel onzeker (…) Hij zei: ‘Je kunt het’.” Rock Hudson – 1980

Douglas Sirk, geboren in 1879 als Hans Detlef Sierck in Duitsland. Zijn ouders kwamen uit Denemarken. Zijn carrière begon in 1934 en hij werkte voor de UFA – de grootste en belangrijkste filmstudio in Duitsland. In 1937 verhuisde hij naar de Verenigde Staten en veranderde zijn naam in Douglas Sirk (wat veel internationaler klonk) en begon daar vanaf 1942 films in Hollywood te maken. Hij maakte vooral naam met films geschoten in Technicolor. Een techniek die vooral zorgde voor verzadigde kleuren. All That Heaven Allows is ook in Technicolor geschoten.

Lees verder “All That Heaven Allows – 1001 Films”
Geplaatst op

The Birth of a Nation – 1001 Films

Nummer 5: The Birth of a Nation (1915) – R: D.W. Griffith – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – bladzijde 24

“Het is het grootste wat ik ooit heb ondernomen, maar ik ben pas tevreden als ik iets anders heb (…) net als alle andere mensen streef ik naar perfectie.” -D.W. Griffith – 1915

The Birth of a Nation van D.W. Griffith is nog altijd een omstreden en uiterst controversiële film. Toen de film uitkwam waren er net zoveel voor- en tegenstanders.

De film is gebaseerd op het racistische boek en toneelstuk The Clansman: An Historical Romance of the Ku Klux Klan van Thomas Dixon Jr. Griffith zelf heeft altijd gezegd dat hij onverschillig stond tegenover de inhoud en dat hij alleen maar geïnteresseerd was in het visuele aspect ervan. Dat maakt hem en de film omstreden.

Lees verder “The Birth of a Nation – 1001 Films”