Categorie: 1001 Films Die Je Gezien Moet Hebben Voor Je Dood – Naslagwerk

De 1001 Films die je voor je dood gezien moet hebben. Een naslagwerk met de belangrijkste films uit de filmgeschiedenis.

Geplaatst op

The Searchers – 1001 Films

Nummer 16: The Searchers (1956) – R: John Ford – Amerika

Naslagwerk 1001 Films – blz 316

“The Searchers is een film waar je maar naar blijft kijken, telkens opnieuw, en je vindt er dan meer betekenis in, je gaat je er meer mee identificeren, je vindt steeds meer lagen…zo’n vol, rijk werk” Martin Scorsese – 1993

Je hebt de spaghettiwesterns van Sergio Leone. Die kenmerken zich door de vele close-ups van ogen, neuzen en monden. Veelal met de muziek van Ennio Morricone. Maar je hebt ook de traditionele westerns van John Ford. Die kenmerken zich door zijn rauwheid, drama, actie en vaak met een persoonlijke visie.

Ford begon zijn carrière al in 1917 en maakte aan de lopende band films. Maar hij maakte naam met zijn westerns. In 1939 maakte hij zijn eerste klassieke western Stagecoach met John Wayne. Wayne zou nog in vele westerns van Ford meespelen. Zo ook in The Searchers.

Lees verder “The Searchers – 1001 Films”
Geplaatst op

The Night of the Hunter – 1001 Films

Nummer 15: The Night of the Hunter (1955) – R: Charles Laughton – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 310

“Ondanks een vreemde, humoristische ondertoon is dit een van de meest beangstigde films ooit.” Pauline Kael – The New Yorker – 1983

The Night of the Hunter heb ik op dit blog al eerder genoemd in de ‘double bill’ Brimstone/The Night of the Hunter. Tijdens deze vertoning in het Eye vertelde regisseur Martin Koolhoven wat de invloed van deze film op zijn film Brimstone is geweest.

Nu ga ik het inhoudelijk over deze film hebben die geregisseerd is door Charles Laughton. Hij was voornamelijk een acteur en dit was zijn enige film die hij ook regisseerde. De film is gebaseerd op het boek van David Grubb. Een verhaal dat vooral over religie en psychologie gaat.

Lees verder “The Night of the Hunter – 1001 Films”
Geplaatst op

Tokyo Story – 1001 Films

Nummer 14: Tokyo Story (1953) – R: Yasujiro Ozu – Japan

Naslagwerk: 1001 Films – blz 276

“Ozu is niet alleen een geweldige regisseur, maar ook een fantastische leermeester en – als je hem hebt leren kennen – een vriend.” Roger Ebert – criticus 2003

Ik heb de meeste Japanse films en met name van Ozu in het Eye gezien en ontdekt. Zo ook deze Tokyo Story. Zijn films geven een mooi inkijkje in de Japanse cultuur. Het zijn ogenschijnlijk rustige, kalme films waar nauwelijks iets in gebeurt maar die wel een onuitwisbare indruk achter laten.

Lees verder “Tokyo Story – 1001 Films”
Geplaatst op

Le Salaire de la Peur / Wages of Fear – 1001 Films

Nummer 13: Le Salaire de la Peur (1953) – R: Henri-Georges Clouzot – Frankrijk

Naslagwerk: 1001 Films – blz 274

Een buitengewoon spannende Franse film van regisseur Clouzot. Een maatschappijkritische film die laat zien hoever mensen gaan voor eigen gewin, geld en macht.

Een bedrijf zoekt chauffeurs om voor veel geld twee vrachtwagens met een lading van het uiterst explosieve nitroglycerine via een 500 km lange bergpas naar een raffinaderij te vervoeren. Dit om een oliebrand te blussen. Clouzot werpt in de film zoveel mogelijk hindernissen op om de film extra spannend te maken maar ook om te laten zien wat hebzucht met mensen doet en wat de corrumperende invloed van kapitalisme is.

Lees verder “Le Salaire de la Peur / Wages of Fear – 1001 Films”
Geplaatst op

Les Vacances de M. Hulot – 1001 Films

Nummer 12: Les Vacances de M. Hulot (1953) – R: Jacques Tati – Frankrijk

Naslagwerk: 1001 Films – blz 262

“Het belangrijkste personage heeft een onvergetelijke mengelmoes van verbijstering over de moderne wereld, bereidwilligheid om aardig te zijn en precies genoeg buitenissigheid” Simon O’Hagan – The Independent on Sunday 2003

Grofweg zijn er drie films van de Franse regisseur JacquesTati die tot de verbeelding spreken. Playtime, Mon Oncle en Les Vacances de M. Hulot. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik alleen zijn naam als regisseur ken maar dat ik tot deze film nog niets van hem gezien had. Op zich geen schande, des te leuker om zijn oeuvre te ontdekken. Deze film zag ik destijds op Canvas, het Belgische kanaal dat nog wel eens tijd inruimt voor klassiekers.

Lees verder “Les Vacances de M. Hulot – 1001 Films”
Geplaatst op

Brief Encounter – 1001 Films

Nummer 11: Brief Encounter (1945) – R: David Lean – Engeland

Naslagwerk: 1001 Films – blz 206

“Het is schrikbarend gemakkelijk te liegen wanneer je weet dat je toch wel geloofd wordt” Laura Jesson (Celia Johnson)

Brief Encounter is een van de kleinere films van regisseur David Lean ten opzichte van zijn latere films als Lawrence of Arabia en Doctor Zhivago. Maar niet minder belangrijk. Dit liefdesverhaal is de vierde film met een bewerking van schrijver Noël Coward. Het stuk Still Life was een eenakter en vrij kort. Lean maakte het verhaal veel langer en rekte het op naar speelfilmduur.

Lees verder “Brief Encounter – 1001 Films”
Geplaatst op

Sunset Boulevard – 1001 Films

Nummer 10: Sunset Boulevard (1950) – R: Billy Wilder – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 251

“Wij hadden geen dialoog nodig. We hadden een gezicht.” Norma (Gloria Swanson)

Sunset Boulevard heeft een sterke opening. In het zwembad drijft het levenloze lichaam van de werkloze scenarioschrijver Joe Gills (William Holden). In een voice-over horen we hem vertellen over zijn contact met Norma Desmond (Gloria Swanson), een megalomane ster uit de hoogtijdagen van de stomme film. De vrouw die er op haar vijftigste nog als een jong meisje uit wil zien en zich daarvoor met witte doeken laat inpakken. Daardoor oogt ze meer als een duizend jaar oude mummie. Ze woont in een vervallen villa aan Sunset Boulevard. Ze droomt van een comeback. Haar sinistere butler (Erich von Stroheim) was haar favoriete regisseur en tevens haar laatste echtgenoot.

Lees verder “Sunset Boulevard – 1001 Films”
Geplaatst op

The Lost Weekend – 1001 Films

Nummer 9: The Lost Weekend (1945) – R: Billy Wilder – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 203

“Wat ik probeer te zeggen is dat ik geen drinker ben. Ik ben een dronkaard.” Don Birnam (Ray Milland)

The Lost Weekend is de eerste film die dronkaards en alcoholisme een serieus gezicht geeft. In deze film geen vrolijke met dubbele tong pratende clowns maar een ontluisterend beeld van de gevolgen van alcoholisme. Billy Wilder schreef samen met zijn vaste co-scenarist Charles Brackett het script en durfden het aan om iets heel anders te laten zien.

Lees verder “The Lost Weekend – 1001 Films”
Geplaatst op

Double Indemnity – 1001 Films

Nummer 8: Double Indemnity (1944) – R: Billy Wilder – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 196

“Sinds Double Indemnity zijn de twee belangrijkste woorden in films ‘Billy’ en ‘Wilder’.” Alfred Hitchcock – 1944

Billy Wilder schreef samen met auteur Raymond Chandler het scenario van Double Indemnity. Dit op basis van de roman van James M. Cain. Deze film noir gaat over een wanhopige vrouw, een hebzuchtige man, een moord om het geld en een gewelddadig onverwacht verraad. Film noir in optima forma dus.

Lees verder “Double Indemnity – 1001 Films”
Geplaatst op

Invasion of the Bodysnatchers – 1001 Films

Nummer 7: Invasion of the Bodysnatchers (1956) – R: Don Siegel – Amerika

Naslagwerk: 1001 Films – blz 321

  • Regisseur Don Siegel had een rolletje als taxichauffeur in de remake (1978) van deze film. Daarin speelt ook Donald Sutherland.

Voor FilmVandaag schreef ik destijds deze recensie.