Peter Bogdanovich, jaargenoot van regisseur Martin Scorsese en gerekend tot de generatie ‘New Hollywood’ waar ook regisseurs als George Lucas en Woody Allen toebehoren, overleed op zes januari 2022 op 82-jarige leeftijd.
Tot zijn bekendste films horen: The Last Picture Show (1971), What’s Up Doc (1972) en Paper Moon (1973). In totaal maakte hij 34 films waartoe de ‘in productie zijnde’ One Lucky Moon behoort.
In het naslagwerk: 1001 Films staan twee films van Bogdanovich. Targets uit 1968 en het eerder genoemde The Last Picture Show die twee Oscars won, twee Bafta Awards en een Golden Globe. Naast vele andere prijzen.
Na zijn gloriejaren was er meer aandacht voor zijn privéleven dan voor zijn films.
Actrice Henny Orri (96) is op 4 januari overleden. Ze was een echte toneel actrice maar speelde ook in films. Haar bekendste rol is in de film Dokter Pulder zaait papavers (1975). Haar kleinzoon en acteur Matteo van der Grijn maakte het nieuws bekend.
Regisseur Maggie Gyllenhaal baseert zich op het boek La figlia oscura (2006) van de Italiaanse schrijver Elena Ferrante – een pseudoniem, maar de identiteit van de schrijver is tot op heden nooit achterhaald – die haar persoonlijk toestemming gaf tot de rechten van het boek, op voorwaarde dat zij zelf zou gaan regisseren. Het is belangrijk dat een vrouw het verhaal vertelt, zo gaf zij mee.
Op 17 januari van dit kersverse jaar zou ze 100 jaar geworden zijn. Ze heeft het net niet gehaald. Betty White overleed op 31 december 2021. Misschien wel het meest bekend van haar rol als Rose Nylund in de serie The Golden Girls. Maar ze heeft zoveel meer gedaan. Hieronder een kort overzicht.
Jack Lemmon en Walter Matthau; ze bleven vrienden voor het leven en ze speelden maar liefst dertien keer samen, in voornamelijk komedies. Lemmon was toen al een gevierd komedie-acteur, Matthau was opkomende. Voor Matthau was het de eerste keer dat hij met Wilder werkte in tegenstelling tot Lemmon; zijn eerste film met Wilder was Some Like it Hot (1959) en daarna maakten ze samen nog zes films.
Harry Hinkle (Jack Lemmon) is cameraman voor CBS en doet verslag van een belangrijke wedstrijd van het plaatselijke American Football-team, de Cleveland Browns. Tijdens de wedstrijd wordt hij omver gelopen door de ster van het team, Luther ‘Boom Boom’ Jackson (Ron Rich). Harry belandt in het ziekenhuis, waar wordt geconstateerd dat hij een slechts lichte hersenschudding heeft. Zijn zwager Willie Gingrich (Walter Matthau), advocaat met een dubieuze reputatie, ziet echter wel brood in het ongeluk van Harry en besluit CBS, de club en het stadion voor de rechter te slepen. Hij vertelt Harry dat hij moet veinzen dat hij zwaar verlamd is geraakt bij de botsing. Dat doet hij met tegenzin en is hij niet geïnteresseerd in het geld. Maar als zijn ex-vrouw Sandy (Judi West) in beeld komt, die zich om Harry bekommerd, gaat hij om. Boom Boom voelt zich schuldig en gaat steeds meer voor Harry zorgen en ziet met lede ogen aan dat Willie en Sandy alleen maar uit zijn op het verzekeringsgeld. Zijn spel gaat er onder lijden en hij vervalt in oude gewoontes.
Ondanks dat de bioscopen dit jaar langer dicht waren (30 van de 52 weken) dan in het voorgaande coronajaar en met het gemis van een Pathé-pas heb ik ook dit jaar weer veel films niet gezien. Van wat ik wel gezien heb, hier de lijst in willekeurige volgorde:
De Veroordeling: Een van de betere Nederlandse films dit jaar. Ik schreef er voor FilmVandaag de volgende recensie over.
The Mauritanian: Een ijzingwekkende film die misschien wel relevanter is dan je denkt. Ik schreef er voor Focus op Film de volgende recensie over.
Nomadland: Pure cinema met een boodschap. Voor Focus op Film schreef ik er de volgende recensie over.
De Oost: De Nederlandse film was dit jaar goed vertegenwoordigd. Misschien wel één van de betere oorlogfilms dit jaar. Voor FilmVandaag schreef ik de volgende recensie.
Titane: Misschien wel de meest vervremende film dit jaar gezien. Voor FilmVandaag schreef ik er de volgende recensie over.
Pleasure: Als een film ons een spiegel voor wil houden dan is Pleasure daar in geslaagd. Voor FilmVandaag schreef ik de volgende recensie.
De Slag om de Schelde: Een ambiteus project met een groot budget. Gelukkig pakt het goed uit en werd het geen tweede Zwartboek.
Spencer: Wonderschone film over het leven van prinses Diana. Met een glansrol voor Kristen Stewart.
Pieces of a Woman – Een Netflix-film. Ik schreef er een recensie over.
Ghostbusters: Afterlife – In de rubriek Michel Versus René schreven wij er het volgende over.
In dit overzicht ontbreekt nog de regisseur Jean-Marc Vallée (het meest bekend van zijn film: Dallas Buyers Club) om ook hem te eren hier nog een link met een korte bio.
Licorice Pizza – R: Paul Thomas Anderson – Release (onder voorbehoud) 13 januari 2022
De nieuwe film van regisseur Paul Thomas Anderson speelt zich af in de jaren 70 en focust zich op een stelletje dat de eerste stappen op het pad van de liefde zet.
The Worst Person in the World – R: Joachim Trier – Release (onder voorbehoud) 10 februari 2022
Een nieuwe film van regisseur Paul Verhoeven blijft iets om naar uit te kijken. Of hij nu films maakt in Nederland, de Verenigde Staten of zoals de laatste jaren in Frankrijk, je vraagt je toch steeds weer af waar hij mee komt. De film ging in première op het uitgestelde filmfestival van Cannes, en alleen de synopsis voor de film deed al de nodige stof opwaaien. Want Benedetta gaat over een lesbische non in de tijd van de Italiaanse Renaissance. En dat is nog tot daar aan toe maar de tongen gingen los over een Mariabeeldje dat als dildo wordt gebruikt.
Wie Verhoevens laatste film Elle misschien nog iets te elitair vond, kan zich met deze film uitleven want het is weer een ouderwetse Verhoeven, die zo campy is dat het automatisch doet terugdenken aan zijn eerste films in Nederland.
Ridley Scott’s laatste film House of Gucci draait nu in de bioscoop. Zijn vorige film The Last Duel draaide maar kort in de bioscoop en gaat nu op Disney+ in de herkansing. Voor ons de gelegenheid om deze film te bespreken.
Ridley Scott, de regisseur van meesterlijke films als Alien, Blade Runner, Thelma & Louise en Gladiator heeft na het mislukte All The Money in the World – waarin de rol van Kevin Spacey volledig werd vervangen door Christopher Plummer – geen noemenswaardige films meer gemaakt. Wat vinden wij van The Last Duel?
Synopsis: Frankrijk, de 14e eeuw. Ridder Jean de Carrouges (Matt Damon) keert terug van een militaire expeditie en hoort van zijn vrouw Marguerite (Jodie Comer) dat zij verkracht is. Zij wijst Jacques Le Gris (Adam Driver), een oude vriend van Jean, als dader aan. Jacques beweert dat hij onschuldig is. De vrienden voeren een dodelijk duel om de waarheid: het Carrouges-Legris duel, het laatste gerechtelijke duel in Frankrijk.
De film is gebaseerd op een boek van Eric Jager, een Amerikaans expert van de middeleeuwen. De focus ligt op het laatste gerechtelijke duel dat door koning Karel VI werd goedgekeurd. Het verhaal wordt vanuit drie perspectieven verteld namelijk door ogen van Jean de Carrouges, Jacques Le Gris en Marguerite de Carrouges. Steeds met kleine subtiele verschillen waardoor niet drie keer exact hetzelfde verhaal verteld en vertoond wordt. René, wat vind jij er van dat het verhaal zo verteld wordt?
