It's All About The Movies
Je zou kunnen stellen dat de Zweeds/Amerikaanse film Pleasure (2021) een feministische film is. Maar dan wel één met een boodschap. Films over de porno-industrie zijn vast eerder gemaakt maar niet vaak door de ogen van een vrouw. We kennen allemaal wel de films Boogie Nights (1997) en Lovelace (2013) maar die zijn toch van een heel andere orde.
Op zijn 91ste staat Clint Eastwood nog altijd achter en soms voor de camera. Eens in de twee jaar regisseert hij nog een film. Zijn laatste acteerprestatie dateert van 2018 in de film The Mule, waarin hij op zijn 89ste nog de rol van drugskoerier voor een Mexicaans drugskartel speelt.
In Cry Macho, waar hij naast regie ook als acteur optreedt is hij te zien als Mike Milo, een uitgerangeerde rodeorijder en paardenfokker, die na de dood van zijn vrouw en kind aan de rand van de afgrond raakt. Zijn baas Howard Polk (Dwight Yoakam) ontfermt zich over hem en krijgt hem weer op de rails. Jaren later vraagt zijn ex-baas hem om zijn zoon uit Mexico weg te halen bij zijn aan drankverslaafde moeder, om hem bij zijn vader te laten opgroeien. Met enige tegenzin maar vooral omdat hij bij hem in het krijt staat, begint hij aan zijn reis.
Wat volgt is een mix van een roadmovie en een coming-of-age verhaal waarin de oude Mike de dertienjarige Rafael (Eduardo Minett) op sleeptouw neemt en gaandeweg al zijn wijsheid op de jongen projecteert. Een plot is er nauwelijks en de scènes in de film zijn fraai en lieflijk maar ook wel cliché en voorspelbaar. Naast de fraaie Spaanse muziek is het vooral de rol die Eastwood speelt, die imponeert.
Lees verder “Cry Macho – 2021 – Bioscoop”Regisseur Kevin MacDonald begon ooit als documentairemaker maar is zich steeds meer op speelfilms gaan toeleggen. Documentaires van zijn hand zijn onder meer One Day in September (1999), en A Brief History of Errol Morris (2000) en Touching The Void (2003). Films van zijn hand zijn onder meer The Last King of Scotland (2006), State of Play (2009) en The Eagle (2011).
Zijn speelfilms voelen doorgaans ook documentair aan. Zo ook zijn nieuwste film over een gevoelig onderwerp. De titel van de film verwijst naar het land waar het hoofdpersonage vandaan komt. Mauritanië. Mohamedou Ould Slahi (Tahar Rahim) wordt maanden na de aanslagen van 9/11 opgepakt en vastgehouden op basis van enkel verdenkingen in Guantánomo Bay. In de jaren dat hij vastzit wordt hij gemarteld en vernederd zonder uitzicht op een mogelijk proces of vrijlating. Totdat de ervaren advocaat Nancy Hollander (Jody Foster) zich met de zaak gaat bemoeien. Samen met beginnende advocate Teri Duncan (Shailene Woodley) gaat ze de strijd aan met het leger en de overheid om gerechtigheid te halen. Ze vindt onverwachte steun bij militair aanklager Stuart Couch (Benedict Cumberbatch) die inziet dat de werkwijze ontoelaatbaar is. Maar voordat ze zover zijn moet er een lange weg afgelegd worden.
Lees verder “The Mauritanian – 2021 – Pathé Thuis”Spiegelt regisseur Malgorzata Szumowska en co-regisseur Michal Englert ons met Never Gonna Snow Again (2020) nu een satire, een sprookje of een serieus drama voor? Zowel de film als de hoofdpersoon blijven ongrijpbaar. Toch weten ze de aandacht van de kijker vast te houden in een film vol symboliek en metaforen.
Oorspronkelijk zouden we als eerste Black Widow na de pandemie bespreken maar dat liep helaas anders. Nu de film ook zonder extra kosten op Disney+ te zien is, is dat voor ons een mooie aanleiding.
Je zou kunnen stellen dat Black Widow een ‘origine story’ binnen het Marvel Universum is zoals Wolverine dat had met zijn film Logan binnen het DC Universum al hoewel dat nu ook van Marvel /Disney is. Ditzelfde geldt voor de Fantastic Four waarvan de fans hopen dat Marvel hier eindelijk eens een goede film van weet te maken. Afijn, Black Widow kennen we vooral als personage dat geïntroduceerd werd in The Avengers (daarvoor werkten zij en Hawkeye bij SHIELD) maar we wisten nog maar weinig van haar verleden.
Lees verder “Michel Versus René – Black Widow – Disney+”In de eerste volledig Nederlandse Netflix Original-film duiken we in de wereld van de Nederlandse hiphopcultuur, wat volgens de makers vooral bestaat uit rappers die uit zijn op geld, macht en aandacht. Daar is ongetwijfeld een publiek voor, maar kan deze film de kijkers bekoren?
De laatste film van regisseur Guy Ritchie, The Gentlemen (2019), was bij critici redelijk goed ontvangen en niet geheel onbelangrijk, nog beter bij het publiek. Het is daarom des te opvallender dat zijn nieuwste film de bioscoop overslaat en meteen te zien is op Amazon Prime Video. Gek genoeg is de originele titel Wrath of Man omgedoopt tot Cash Truck (2021).
Gaslight is een Engelse romantische komedie met thriller elementen. Eigenlijk was ik in de veronderstelling dat ik naar de ’44 Hollywood versie zat te kijken – voor de 1001 Films lijst – toen ik er achter kwam dat dit het origineel uit 1940 is.
Bella Mallen (Diana Wynyard) wordt het hof gemaakt door de aantrekkelijke maar vreemde Paul (Anton Walbrook) die meer interesse in haar juwelen dan haarzelf heeft. Tien jaar eerder vermoordde hij haar tante in een poging om haar kostbare diamanten te stelen. Hij probeert haar en haar omgeving te laten denken dat ze krankzinnig wordt om zo ongestoord op zoek te kunnen gaan naar juwelen. Zijn plan mislukt omdat Rough (Frank Pettingell) hem herkent en hem zo kan stoppen en haar kan redden.
Ik vond het een fijne film met leuk spel en een aardig verhaal.
Ik zag een uitstekende BFI versie met schitterend beeld en geluid. Ik heb persoonlijk erg genoten van deze film. Nu dus nog de beoogde versie uit 1944 bekijken voor mijn 1001 Films overzicht.
Nummer 27: Touch of Evil (1958) R: Orson Welles – Amerika
Naslagwerk: 1001 Films – blz 337
‘Hij was een bepaald soort man‘ – Tanya (Marlene Dietrich)
Orson Welles, de acteur en regisseur die misschien nog wel het meest bekend is om zijn meesterwerk Citizen Kane waar hij mee doorbrak, keerde met deze film weer terug in Hollywood. De film noir is gebaseerd op het boek Badge of Evil van Whit Masterson. Het is een stijlvolle film die over corruptie en geweten gaat en speelt zich af in striptenten en motels in een fictief Mexicaans grensplaatsje op de grens van Amerika en Mexico.
Orson Welles speelt de rol van Hank Quinlan, een nogal onsympathieke politie inspecteur die er niet voor terugdeinst om bewijs te vervalsen om zo een dader te pakken. Charlton Heston speelt overtuigend de Mexicaanse narcotica-agent Mike Vargas, die de handelswijze van Quinlan onder de loep neemt. Het verhaal draait om een aanslag op een belangrijke en machtige Amerikaanse ontwikkelaar. Het lijkt erop dat de machtige Grandi familie hier achter zit.
Lees verder “Touch of Evil – 1001 Films”Er zullen maar weinig mensen zijn die niet van de Deventer moordzaak gehoord hebben. Bijna iedereen kent Ernest Louwes, de verdachte in de zaak. Maar hoeveel mensen kennen Michaël de Jong of Bas Haan? Deze film gaat niet zozeer over eerstgenoemde maar meer over de laatste twee. Het is een verbijsterend verhaal.
