Berichten

Geplaatst op

De beste films van 2020 (volgens Michel)

Ik heb dit jaar mijn lijst met beste films over 2020 via Cinema.nl van de VPRO gedaan.

Deze kun je zien als je de link aanklikt.

Over Babyteeth, Les Misérables, Little Women, The Gentlemen en The Trial of the Chicago 7, schreef ik recensies die terug te vinden zijn op FilmVandaag.

A Girl Missing en Deux zag ik begin dit jaar op het IFFR.

1917, De Beentjes van Sint Hildegard en Tenet zag ik regulier in de bioscoop.

Door de corona pandemie is het filmjaar verre van compleet en heb ik vele films niet kunnen zien. Uit de films die ik wel gezien heb, heb ik deze gekozen.

Laten we hopen dat 2021 een jaar wordt waarin we weer coronavrij naar de bioscoop kunnen.

Zoals altijd zijn opmerkingen, suggesties, meningen op deze lijst altijd welkom

Dat mag hier of op ons e-mailadres: info@focus-op-film.nl

Geplaatst op

Irma la Douce – 1963 – Billy Wilder Retrospectief

Billy Wilder wisselde regelmatig drama met komedie af. Na de succesvolle komedies Some Like it Hot (1959) en The Apartment (1960) maakte hij in 1963 Irma la Douce. Ook deze film was destijds succesvol maar tegenwoordig is het een beetje een vergeten film van Wilder. Met in de hoofdrollen Jack Lemmon, Shirley MacLaine en Lou Jacobi.

Nestor Patou (Jack Lemmon) is een nogal sullige en onervaren politieagent die volledig volgens het boekje te werk gaat. Als hij in de rosse buurt van Parijs komt te werken en ontdekt dat prostituees af en aan een kamer huren in hotel Rue Casanova, arresteert hij ze allemaal en denkt daarmee in één slag promotie te hebben gemaakt.

Lees verder “Irma la Douce – 1963 – Billy Wilder Retrospectief”
Geplaatst op

Mank – 2020 – Bioscoop/Netflix

Mank van regisseur David Fincher is een ode aan het Hollywood van de jaren 30 en 40 en een eerbetoon aan wijlen Jack, zijn vader, die het scenario schreef. Een prachtig in zwart-wit geschoten film met toegepaste deep-focus techniek (waarbij de objecten zowel op de voorgrond als op de achtergrond scherpgesteld zijn), een wonderschone soundtrack en fijn acteerwerk.

Toegegeven, je moet wel een beetje thuis zijn in de materie van de film. De film draait voornamelijk om Herman J. Mankiewicz die voor Orson Welles het scenario schreef voor zijn debuutfilm Citizen Kane (1941). Andere personages zijn William Randolph Hearst, de krantenmagnaat waar Mankiewicz zijn scenario op baseerde. En zijn maitressse Marion Davies.

Lees verder “Mank – 2020 – Bioscoop/Netflix”
Geplaatst op

Rewind to the 80’s: The Karate Kid (1984)

Artwork: René Pol

Wie herinnert zich niet de zin ‘Wax on, wax off” uit de film The Karate Kid uit 1984? Of de kraanvogel uit de slotscène? Het zijn inmiddels legendarische fragmenten uit deze coming of age film.

Bij het zien van de film vroeg ik me meteen af: die Ralph Macchio, acteert hij eigenlijk nog wel? De jonge acteur met de eeuwige babyface en zijn geringe lengte. Een kijkje op ImdB leert me dat hij nog steeds acteert maar dan vooral in series en B-films. Een echte A-list acteur is hij nooit geworden. Op zich best opmerkelijk want wat mij opviel is dat Macchio opvallend naturel en los acteert. In deze film was hij op dat moment al tweeëntwintig maar zag er toen uit als een jongen van een jaar of zestien. Ook een jonge Elisabeth Shue is te zien. Zij was destijds eenentwintig en ziet er veel volwassener uit dan Macchio. Natuurlijk mag Pat Morita als Miyaga niet ontbreken. De strenge maar rechtvaardige karate leraar die Daniel (Macchio) of Daniel-San zoals hij hem bijna liefkozend noemt steelt de show in de film. Morita overleed in 2005. Macchio en Shue zijn inmiddels vijftigers.

Lees verder “Rewind to the 80’s: The Karate Kid (1984)”
Geplaatst op

Police – 2020- Bioscoop

Drie politieagenten worden ieder vanuit hun eigen perspectief gevolgd in Police, de nieuwe film van regisseur Anne Fontaine (Coco avant Chanel – Les Innocentes). Virginie (Virginie Efira), Aristide (Omar Sy) en Erik (Grégory Gadebois) hebben ieder zo hun problemen en hebben ook allemaal hun eigen karakter. Virginie zit in een moeilijk huwelijk en heeft een affaire met Aristide. Die is op zijn beurt weer een flierefluiter maar heeft moeite om alle heftigheid van zijn werk van zich af te schudden. Erik zit in een huwelijk dat aan een zijden draadje hangt en heeft daarbij een alcoholprobleem.

Fontaine laat in een knappe montage verschillende scènes terugkomen die steeds vanuit een ander perspectief vertoond worden.

Lees verder “Police – 2020- Bioscoop”
Geplaatst op

The Assistant – 2019 – Bioscoop – (FilmVandaag recensie)

Hoe kaart je seksuele intimidatie en grensoverschrijdend gedrag aan in een film, zonder het meteen in het gezicht van de kijker te smijten? Regisseur en documentairemaakster Kitty Green verkent in deze film de grenzen. Ze laat in een knap gespeelde en strak geregisseerde film zien hoe de Harvey Weinsteins van deze wereld denken vrouwen te kunnen misbruiken.

Lees verder “The Assistant – 2019 – Bioscoop – (FilmVandaag recensie)”
Geplaatst op

The Last Right – 2019 – Bioscoop

Wat als je het gegeven van Rain Man mixt met een roadmovie dwars door de ruige natuur van Ierland. Dan heb je het charmante The Last Right. Toegegeven, het is een beetje kort door de bocht maar de film heeft wel gelijkenissen en gebruikt die ironisch genoeg ook in de film.

Daniel Murphy (Michiel Huisman) reist met het vliegtuig naar Ierland om zijn moeder te begraven. In het vliegtuig maakt hij kennis met Padraig Murphy (Jim Norton) die zijn overleden broer komt begraven.

Lees verder “The Last Right – 2019 – Bioscoop”
Geplaatst op

The Trial of the Chicago 7 – 2020 – Bioscoop – (FilmVandaag recensie)

The Trial of the Chicago 7 (2020) zou al zo’n jaar of tien geleden gemaakt moeten zijn onder regie van Steven Spielberg. Scenarioschrijver en regisseur Aaron Sorkin schreef het script al in 2007. Vorig jaar nam Sorkin zelf de regie op zich. Een verhaal dat vijftig jaar oud is lijkt urgenter dan ooit.

In dit waargebeurde verhaal worden zeven mannen aangeklaagd nadat een vreedzame demonstratie tegen de Vietnamoorlog in 1968 tijdens de Democratische Conventie in Chicago in een bloedbad eindigt. In een omstreden proces van zes maanden worden de verschillende organisatoren berecht. Een vooringenomen en bevoorrechte rechter behandelt de zaak die overduidelijk geen tegenspraak duldt.

Lees verder

Geplaatst op

Rewind to the 80’s: Scarface (1983)

Artwork: René Pol

Wat hebben wij het toch zwaar om steeds maar weer die geweldige jaren 80 films te moeten bekijken en te beoordelen. Na de komedies is het nu tijd voor een echte misdaadfilm. Scarface van regisseur Brian De Palma. Losjes gebaseerd en meer opgedragen aan de makers van het origineel Scarface: The Shame of the Nation uit 1932. Voor deze film schreef niemand minder dan Oliver Stone een heel nieuw script en De Palma nam de regie op zich. Is dit klassieke verhaal over opkomst en ondergang nog steeds goed en relevant of is de film hopeloos verouderd?

Scarface gaat over Tony Montana (Al Pacino) een Cubaanse immigrant die zich in Amerika in het criminele circuit opwerkt door zijn lef en grote bek. Voor de duvel niet bang bouwt hij zijn eigen imperium op maar inmiddels is hij door zijn eigen cokeverslaving en paranoia in de problemen gekomen.

M: Ik was denk ik een jaar of veertien, vijftien – in ieder geval veel te jong voor de film – toen ik de film zag. Ik heb hem destijds niet in de bioscoop gezien dus dat moet op televisie zijn geweest. Maar ik kan me nog ontzettend veel voor de geest halen. Ik sluit niet uit dat ik hem daarna nog wel eens eerder heb gezien maar voor deze kijkbeurt was het in ieder geval lang geleden. Met name de scène in de badkamer met die kettingzaag ben ik nooit vergeten. Ik heb daar werkelijk waar slapeloze nachten van gehad. In mijn beleving was die scène echt gruwelijk maar nu ik hem heb terug gezien valt het best wel mee. Al heb ik wel gelezen dat er een scène verwijderd is. Iets met een arm. Geen idee of ik dat destijds wel of niet gezien heb. Het is niet duidelijk wanneer die scène verwijderd is. Maar wat ik zeg, ik was echt jong toen ik de film zag. René, heb jij ook een specifieke scène die je altijd bij is gebleven?

R: Ik heb de film echt moeten bekijken omdat het destijds een film is geweest die grotendeels aan mij voorbij is gegaan. De interesse was er bij mij niet voor deze film en alhoewel het respect voor Pacino gegroeid is was deze film niet de reden. De badkamer scène waar jij het over hebt is vrij suggestief dus de fantasie vult de rest in en op die leeftijd kan dat behoorlijk gruwelijk zijn. Nu echter is die scène lachwekkend – tja – we worden volwassen

Lees verder “Rewind to the 80’s: Scarface (1983)”